„Najbardziej bowiem uderzające w naszym świecie jest przede wszystkim to, że większość ludzi (prócz wierzących wszelkich rodzajów) nie ma przyszłości. Życie nie liczy się, jeśli pozbawione jest rzutowania na przyszłość, jeśli nie przyrzeka dojrzewania i postępu. Żyć, mając przed sobą ścianę, to życie psów. Otóż ludzie z mojego pokolenia i z tego, które dziś wchodzi do fabryk i uniwersytetów, żyli i żyją coraz bardziej jak psy.“
— Albert Camus
„Strofa być winna taktem, nie wędzidłem.“
— Juliusz Słowacki
„Dlaczego nie smakuje mi czysta poezja? Dlaczego? Czyż nie dla tych samych przyczyn, dla których nie smakuje mi cukier w stanie czystym? Cukier nadaje się do osładzania kawy ale nie do tego aby go jeść łyżką z talerza, jak kaszkę. W poezji czystej, wierszowanej, nadmiar męczy; nadmiar poezji, nadmiar poetycznych słów, nadmiar metafor, nadmiar sublimacji, nadmiar, wreszcie, kondensacji i oczyszczenia ze wszelkiego elementu antypoetyckiego, co upodabnia wiersze do chemicznego produktu.“
— Witold Gombrowicz
„A we wszystkich romansach najgorsze jest to, że człowiek wychodzi z nich pozbawiony wszelkiego romantyzmu.“
— Oscar Wilde
„Burżuazja jest tak silna, ponieważ dziś rząd istnieje wyłącznie na usługi posiadaczy i to do takiego stopnia, że najbogatsi z nich nie raczą nawet brać w nim udziału.“
— Errico Malatesta
„(…) jeśli z Listów do Koryntian wziąć rozdział trzynasty części pierwszej i w każdym wierszu wpisać „pieniądze” zamiast „miłosierdzie”, rozdział ten nabierze dziesięć razy więcej treści niż poprzednio.“
— George Orwell
„Najbardziej bowiem uderzające w naszym świecie jest przede wszystkim to, że większość ludzi (prócz wierzących wszelkich rodzajów) nie ma przyszłości. Życie nie liczy się, jeśli pozbawione jest rzutowania na przyszłość, jeśli nie przyrzeka dojrzewania i postępu. Żyć, mając przed sobą ścianę, to życie psów. Otóż ludzie z mojego pokolenia i z tego, które dziś wchodzi do fabryk i uniwersytetów, żyli i żyją coraz bardziej j a k psy.“
— Albert Camus
„Najpierw jednak skończcie… i nawet po skończeniu nie tracie głowy i dajcie sobie czas na zastanowienie, póki wasza opowieść wciąż przypomina pole pokryte świeżym śniegiem, pozbawione czyichkolwiek śladów, prócz waszych własnych.“
— Stephen King