Związane z: złoty

„Niewielu ludzi wie o tym, jakie cuda otwierają się przed nimi w opowieściach i wizjach młodości; albowiem jako dzieci słuchamy i marzymy, snujemy tylko na poły ukształtowane myśli, a gdy próbujemy wspominać jako dorośli, jesteśmy już prozaiczni, otępieni trucizną życia. Wszelako niektórzy z nas budzą się w nocy z głową pełną fantomów zaczarowanych wzgórz i ogrodów, krynic śpiewających w słońcu, złotych urwisk zwieszonych nad pomrukującymi morzami, równin ciągnących się ku śpiącym miastom z kamienia i spiżu, mrocznych kompanii herosów jadących na białych, nakrytych czaprakami koniach wzdłuż skrajów gęstych puszcz. W takich razach wiemy, że wejrzeliśmy przez wrota z kości słoniowej w ów cudowny świat, co należał do nas, nim staliśmy się mądrzy i nieszczęśliwi.“

„Trudno znaleźć złotą receptę na sukces filmu, ale kiedy rzecz już zdobędzie powodzenie, naprawdę czuję się, jakbym właśnie po raz kolejny wystawił swój debiut.“

„Już świt pierwszą roznietą złoci się po ścianie,Gdy właśnie słychać kroki i do drzwi pukanie…Więc zrywam się i biegnę! Wiatr po niebie dzwoni!Serce w piersi zamiera… Nie!… To — Bóg, nie oni!…“

„Miałeś, chamie, złoty róg,miałeś, chamie, czapkę z piór:czapki wicher niesie,róg huka po lesie,ostał ci się ino sznur,ostał ci się ino sznur.“

„Kto nosi szaty zakonne, ten musi mieć serce złote a duszę jak słońce, które oświeca, ogrzewa, zapala i pobudza do życia.“

„Niewiasta piękna a głupia – jest jak kolce złote w pysku świni.“

„Od kierowców zależy strajk komunikacji miejskiej, bo to oni stają. Pracowali strasznie ciężko, bo po 14 godzin świątek – piątek, ale widziałem odcinek Władka Frasyniuka, dostawał na rękę 16 tysięcy 400 złotych. (…) Ja byłem adiunktem po habilitacji w PAN i zarabiałem jak każdy adiunkt po habilitacji 4700 zł. Miał Frasyniuk prawie cztery razy więcej ode mnie. I z sześć razy więcej od sprzątaczki. Kierowcy we Wrocławiu zastrajkowali, że to jest niesprawiedliwy podział podwyżek. Przeciwko sobie. Że trzeba im obciąć, a bardziej podnieść sprzątaczkom i mechanikom. (…) Dzisiaj wyrzuca się grupowo nauczycieli i w ich imieniu nikt nie strajkuje. Nawet inni nauczyciele.“

„Gdybym miał niebios haftowane szaty,Złotym i srebrnym przetykane światłem,Błękitne, ciemne, przydymione szatyNocy i światła, i półświatła,Rozpostarłbym je pod twoje stopy.Lecz jestem biedny, mam tylko sny,Moje sny ścielę pod twoje stopy,Stąpaj więc lekko, bo stąpasz po snach.“

„Gdybym miał niebios wyszywaną szatęZ nici złotego i srebrnego światła,Ciemną i bladą, i błękitną szatęZe światła, mroku, półmroku, półświatła,Rozpostarłbym ci tę szatę pod stopy,Lecz biedny jestem: me skarby – w marzeniach,Więc ci rzuciłem marzenia pod stopy,Stąpaj ostrożnie, stąpasz po marzeniach.“

„ITo nie jest kraj dla starych ludzi. Między drzewaMłodzi idą w uścisku, ptak leci w zieleni,Generacje śmiertelne, a każda z nich śpiewa,Skoki łososi, w morzach ławice makreli,Całe lato wysławiać będą chóry ziemiWszystko, co jest poczęte, rodzi się, umiera.Nikt nie dba, tą zmysłową muzyką objętyO intelekt i trwałe jego monumenty.IINędzną rzeczą jest człowiek na starość, nie więcejNiż łachmanem wiszącym na kiju, i chyba,Że dusza pieśni składać umie, klaśnie w ręce,A od cielesnych zniszczeń pieśni jej przybywa.Tej wiedzy w żadnej szkole śpiewu nie nabędzie,W pomnikach własnej chwały tylko ją odkrywa.Dlatego ja morzami żeglując przybyłemDo świętego miasta Bizancjum.IIIO mędrcy gorejący w świętym boskim ogniuJak na mozaice u ścian pełnych złota,Wyjdźcie z płomienia, co żarem was oblókł,Nauczcie, jak mam śpiewać, podyktujcie słowa.Przepalcie moje serce. Chore jest, pożąda,I kiedy zwierzę z nim spętane kona,Serce nic nie pojmuje. Zabierzcie mnie z wamiW wieczność, którą kunsztownie zmyśliliście sami.IVA kiedy za natury krainą już będę,Nigdy formy z natury wziętej nie przybiorę.Jak u greckich złotników, tak formę wyprzędęWplatających w emalię liść i złotą korę,Ażeby senny cesarz budził się ze dworem,Albo tę, jaką w złotej wykuli gęstwinie,Żeby śpiewała panom i damom BizancjumO tym, co już minęło, czy mija, czy minie.“

„Tylko ubogich grzechy nie są przebaczone; majętni na złotych szatach bezkarnie plamy noszą.“

„Gdzieście, ach, gdzieście uleciałyWy, dni młodości mojej złote?“

„Od wczoraj już nie szukam twoich drzwi, to cud,Pamięć byle groszem przekupujęI może też przekupię mrzonką złotą głód,Góry i pagórki przeskakuję.“

„Wypłata 1000 złotych, to uczciwie zarobić. Świątynia za 100 milionów, by pomodlić się o dobrobyt.“

„A ja wolę moją mamę,co ma włosy jak atrament,złote oczy jak mój miśi płakała rano dziś.“

„Jaka to bitwa? Gdzie Biblia, ty mi powiedz.Europa sra przepychem, by Afrykę żywić głodem.Co tydzień w poświęconej wodzie moczysz palce,którymi oczy byś wydłubał za pięć złotych na klatce.“

„Najpierw stworzyli na ziemi szerokiej niebiescy bogowieTo pokolenie, co złotym ludzkości okresem się zowie.(…) Żyli zaś niby bogowie nie będąc nigdy w potrzebie,Pracy ni trudów nie znając, ni cierpień przykrej starości,Ani w nogach ni w rękach nie tracąc młodzieńczej świeżości.Żyli w dostatku radośnie, od wszelkich cierpień z daleka.“

„Osobiście podjął się dowództwa nad operacją Odzysk, wydając kategoryczny rozkaz, w ciągu najwyżej czterdziestu ośmiu godzin odnaleźć go żywego i przyprowadzić mi go, a jeśli odnajdą go martwego, to przyprowadzić mi go żywego, a jeśli go nie odnajdą, to przyprowadzić mi go, rozkaz tak jasny i groźny, że przed upływem przewidzianego czasu przyszli do niego z wiadomością, panie generale, że znaleźli go w zaroślach przepaści z ranami spowodowanymi przez złote kwiaty frailejones, bardziej żywego niż my, panie generale.“

„Zamykam oczy i widzę złote iskry. Czuję zapach jabłek. Branwen. Zapach piór sokoła siedzącego na mojej rękawicy, gdy wracam z łowów. Złote iskry. Widzę jej twarz. Widzę krzywiznę policzka, mały, lekko zadarty nos. Krągłość ramienia. Widzę ją… Noszę ją… Noszę ją na wewnętrznej stronie powiek.“

„Mówi Święta Księga – rozwrzeszczał się na dobre Eyck – że wynijdzie z otchłani wąż, smok obrzydły, siedem głów i dziesięć rogów mający! A na jego grzbiecie zasiądzie niewiasta w purpurach i szkarłatach, a puchar złoty będzie w jej dłoni, a na czole jej wypisany będzie znak wszelkiego i ostatecznego kurewstwa!– Znam ją! – ucieszył się Jaskier.“