Związane z: Żal

„Nie patrz ani w przód, ani wstecz, patrz w głąb siebie, bez lęku i bez żalu: Nikt nie może zagłębić się w sobie, dopóki pozostaje niewolnikiem przeszłości albo przyszłości.“
„Żałuję tylko jednej rzeczy – mogłam zrobić więcej. To uczucie żalu będzie mi towarzyszyć aż do momentu śmierci.“
„Pamiętam znajomego który ze mną siedział.Dziewczyna go zdradzała, z listu się dowiedział.Zapytałem, co jej zrobi, wiesz co mi powiedział?Czego oczy nie widzą, tego sercu nie żal.“
„Miłość mężczyźnie nie jest życiem całym –Dla kobiet miłość – jedyne istnienie (…)On wszystkie dobra ma – kobieta jedno:Kochać i kochać, i być zawsze biedną!Miłości kobiet – o! poznania warte,Piękne a groźne, pełne tajemnicy.Kobieta wszystko stawia na tę kartę,Gdy przegra, to jej nic oprócz tęsknicyI żalu życie nie odda rozdarte.“
„Zastanów się, o ile częściej cierpisz z powodu swego gniewu i żalu, niż z powodu rzeczy, które wprawiają cię w gniew i wzbudzają żal.“
„Dla wielu ludzi cnota polega raczej na żalu za grzechy niż na niepopełnianiu grzechów.“
„Prawdziwy żal jest tak samo rzadki jak prawdziwa miłość.“
„Żal mi czasów niemego filmu. Cóż to była za radość widzieć, jak kobiecie otwierają się usta, a głosu nie słychać.“
„Szaleństwo trwa krótko, żal długo.“
„Oto prawdziwa radość z życia: bycie wykorzystanym do celu, który sam uważasz za szczytny; bycie doszczętnie zużytym, zanim oddadzą cię na złom; bycie żywiołem natury zamiast miałkim, gorączkowym, samolubnym kłębkiem cierpień i żalów, narzekającym na to, że świat nie zajmuje się sprawianiem ci szczęścia.“
„Nie istnieje coś takiego, jak dobry wpływ, panie Gray. Każdy wpływ jest niemoralny – niemoralny z naukowego punktu widzenia.- Dlaczego?- Kiedy bowiem się na kogoś wpływa, daje mu się własną duszę. Taki człowiek nie ma już własnych myśli, nie płoną w nim jego własne namiętności. Własne cnoty nie są już dla niego realne. Także jego grzechy, jeśli w ogóle jest coś takiego, są zapożyczone. Staje się echem muzyki kogoś innego, aktorem odgrywającym rolę, która nie została dla niego napisana. Celem życia człowieka jest rozwijanie samego siebie. Doskonałe poznanie własnej natury – oto po co tu jesteśmy. W dzisiejszych czasach ludzie boją się samych siebie. Zapomnieli o najwyższym obowiązku, obowiązku, jaki każdy z nas ma wobec samego siebie. Oczywiście są miłosierni. Karmią głodnych i odziewają żebraków. Ale ich własne dusze są nagie i głodne. Nasza rasa utraciła całą odwagę. Może zresztą nie mieliśmy jej nigdy. Lęk przed społeczeństwem, które jest fundamentem moralności, i lęk przed Bogiem, który jest tajemnicą religii – one nami rządzą. A jednak (…) uważam, że gdyby choć jeden człowiek przeżył swe życie w pełni, nadał formę każdemu uczuciu, wyraził każdą myśl, zrealizował każde marzenie, uważam, że świat otrzymałby tak świeży impuls radości, że wyzbylibyśmy się wszystkich naszych średniowiecznych ułomności i powrócili do helleńskiego ideału – a może nawet do czegoś jeszcze doskonalszego i bogatszego niż ten ideał. Niestety, nawet najodważniejszy z nas boi się samego siebie. Tragicznym przedłużeniem okaleczeń, jakim poddają się dzicy, są szpecące nasze życie wyrzeczenia, które dodatkowo ściągają na nas karę. Każdy impuls, który usiłujemy w sobie zdusić, rozplenia się w naszym umyśle i zatruwa nas. Ciało, grzesząc, oczyszcza się poprzez działanie. Wtedy nie pozostaje nic, poza wspomnieniem przyjemności czy luksusem, jakim jest żal. Jedynym sposobem przezwyciężenia pokus jest uleganie im. Zacznij się opierać, a twa dusza rozchoruje się z tęsknoty za tym, czego sobie odmówiła, z pragnienia tego, co jej potworne prawa uczyniły potwornym i bezprawnym. Ktoś powiedział, że wielkie wydarzenia tego świata zachodzą w umyśle. W umyśle też – i tylko w nim – pojawiają się największe grzechy tego świata.“
Żenaduwa
Żenadka
Żol
żałowe
Żal.pl
Żal, smutek i wodorosty
Żal dupę ściska
Żal
Suchar