Związane z: wicher

„Miałeś, chamie, złoty róg,miałeś, chamie, czapkę z piór:czapki wicher niesie,róg huka po lesie,ostał ci się ino sznur,ostał ci się ino sznur.“

„Ileż myśli, – uczuć – zórzZgasił we mnie wicher burz!“

„Wszystko w sztuce (a kto wie, czy i nie w życiu) polega tylko na stosunkach. Zaprzeć się w sobie, o ten swój najpiękniejszy trzon, rozpuczyć się w butę niebywałej wprost, ponadludzkiej, wszechstworzeniowej wielkości, rozdąć w sobie wicher namiętności do granic śmiertelnej burzy, przepuścić przez potężny filtr żelazobetonowego rozumu i potem z całej tej potwornej, wypiętrzonej ponad własną miarę wieży ciśnień metafizycznej siknąć przez wąziutką rurkę czystą, zimną, zaklętą w sobie formę samą w sobie – oto jest sztuka.“