Związane z: warta

„Wszystkie wielkości świata nie są warte dobrej przyjaźni.“

„Uncja przeproszenia warta jest tyle co tona samotności.“

„Człowiek tyle jest wart, ile warte są sprawy, którymi się zajmuje.“

„Jeśli chcesz być kochanym, bądź wart miłości.“

„Kto mniej posiada, niż pożąda, powinien wiedzieć, że posiada więcej, niż jest tego wart.“

„Godzina podarowana skazanemu na śmierć warta jest życie.“

„Chłopak to niedorosły mężczyzna, a niedorośli ludzie używają mnóstwa głupich słów, które dla mnie są wszystkie warte tyle samo, czyli nic.“

„Niewiele jest wart, kto nie wierzy w Boga i nie słucha prawd Jego. Każdy więc musi być religijny.“

„Najwięcej warte może być jednak to, co najmniej rozumiemy.“

„Sądząc z mojego doświadczenia właśnie przywiązanie wzbudza w nas te zamiłowania, ucząc z początku dostrzegać, potem znosić, potem uśmiechać się, potem cieszyć się, a w końcu doceniać ludzi, którzy się „tu przypadkiem znaleźli”. Stworzeni dla nas? Bogu dzięki nie, są sobą, bardziej dziwaczni, niż można było uwierzyć, i więcej warci, niż można było przypuszczać.“

„Trzeba kochać, trzeba nienawidzić, trzeba walczyć, trzeba umieć silnie przeżywać. To może uczynić życie gorzkim, ale bez tego życie nic nie jest warte.“

„To, że człowiek wierzący bywa szczęśliwszy niż sceptyk, nie znaczy więcej niż to, że ktoś pijany jest szczęśliwszy niż ktoś trzeźwy. Zadowolenie wynikające z utraty czujności przez umysł jest niewiele warte i niebezpieczne.“

„Nic, co warte posiadania, nie da się zdobyć bez ryzyka.“

„Nic nie poradzę, że moje obrazy się źle sprzedają. Ale nadejdzie czas, gdy ludzie zrozumieją, że są warte znacznie więcej niż cena farby, której użyłem do ich namalowania.“

„Na czym właściwie polega niezadowolenie? Jest ciepło, a mimo to trzęsie cię. Jesteś najedzony, a mimo to głód ci doskwiera. Jesteś kochany, a mimo to szukasz nowych wrażeń. A wszystko to wynika z prostego faktu, że istnieje czas, ten cholerny Czas. Koniec życia nie wydaje się taki odległy, widzisz go wyraźnie niczym linię namalowaną na mecie. Bez przerwy zadajesz sobie pytania: „Czy wszystko już zrobiłem?”, „Czy wystarczająco kochałem?”, „Czy zjadłem to, co było do zjedzenia?”. Wszystko to mówi o największym przekleństwie człowieka, a może też stanowi jego nieprzemijającą chwałę. „Jakie znaczenie miało moje dotychczasowe życie i co jeszcze może ono znaczyć w czasie, który mi pozostał?”. Dochodzimy tu do zatrutego przewrotnością sedna pytania: „Czy zapisałem się w Wielkiej Księdze Losu? Co jestem wart?”“

„Przecenia się stronę zmysłową, jeśli się uważa, że życie duchowe jest tylko żałosną namiastką zmysłowości. Zmysły nie się w niczym więcej warte od ducha ani odwrotnie. Wszystko stanowi jedną całość i wszystko jest tyle samo warte. Obejmujesz kobietę albo piszesz wiersz – to nie ma znaczenia. Najważniejsza jest miłość, zapał, wewnętrzne przejęci, a jeżeli masz w sobie tę miłość, to wszystko jedno, czy jesteś mnichem na górze Atos czy światowcem w Paryżu.“

„Gdyby moje życie nie było eksperymentem pełnym niebezpieczeństw i bólu, gdybym nie przebywał nieustannie nad otchłanią i nie czuł pustki pod stopami, moje życie nie byłoby nic warte i z pewnością nie napisałbym niczego.“

„Po co ci wiara, gdy co dzień zmieniasz krok, nic nie jest warta splamiona twoja krwią.“

„Znam starodawny toast, wart złota dla swej piękności: „Obyś nie spotkał przyjaciela, gdy będziesz wchodził na górę powodzenia.”“

„Publiczność jest jedynym krytykiem, którego opinia jest cokolwiek warta.“