Związane z: umarły

„Ale pan nie jest Dostojewskim – powiedziała zbita z tropu przez Korowiowa obywatelka.-Skąd to można wiedzieć, skąd to można wiedzieć! – odrzekł Korowiow.-Dostojewski umarł – oświadczyła obywatelka, ale jakoś niezbyt pewnie.-Protestuję! – gorąco zawołał Behemot. – Dostojewski jest nieśmiertelny!“
„Ten umrze nie skarżąc się: posiadał kobietę, którą kochał.“
„Ten świat nie zginie od bomby atomowej, jak prorokują gazety, ale umrze ze śmiechu, ze strywalizowania, z obracania wszystkiego w żart, na domiar złego w kiepski żart.“
„Umrę ci kiedyśOczy mi zamknieszi wtedy swojesmutne, zdziwione– bardzo otworzysz…“
„Znam 94-letniego starca, który całe życie pił, dziś jeszcze pije i jest zdrów jak ryba. Brat jego natomiast nie brał nigdy kropli do ust i umarł, mając dwa lata.“
„Żyj tak, aby znajomym zrobiło się nudno, gdy umrzesz.“
„Wiadomo, że od przeszło pięciuset lat nikt z radości nie umarł.“
„Wiecie jak to jest: każdy głupek potrafi umrzeć, sztuką jest nauczyć się przeżyć.“
„Każdy musi umrzeć, wiem, że od tej reguły nie ma wyjątku, ale czasami, Boże mój, Zielona Mila jest taka długa.“
„Wszyscy umrzemy, każdy inaczej wyobraża sobie ten moment, a ja wiem, że nie będzie przedpiekła.“
„Zwyciężyłeś i przeto ulegam. Atoli odtąd umarłeś na równi ze mną – umarłeś dla Ziemi, dla Nieba i dla Nadziei! We mnie istniałeś i – spojrzyj w moją śmierć, spojrzyj wskroś tej, która jest twoją, postaci, – jak doszczętnie zamordowałeś siebie samego!“
„A kiedy umrę?– To nie będzie cię.“
„Jestem zdania, że moje życie należy do społeczeństwa, i tak długo jak żyję, moim przywilejem jest służenie mu, kiedy tylko jestem w stanie. Zanim umrę, chcę być doszczętnie wyczerpany, bo im ciężej pracuję, tym bardziej żyję. Raduję się życiem jako życiem. Życie nie jest dla mnie jakąś wątłą świeczką. Jest czymś w rodzaju wspaniałej pochodni, którą mam szansę chwilę potrzymać i sprawić, żeby świeciła możliwie najjaśniej, zanim przekażę ją przyszłym pokoleniom.“
„Większość ludzi prędzej umrze niż pomyśli.“
„Większość ludzi wolała by umrzeć, niż myśleć. I tak zresztą robią.“
„Strach przed miłością to strach przed życiem, a kto boi się życia, tego już w trzech czwartych uważać można za umarłego.“
„Aby człowiek dobrze czynił dla świata, musi umrzeć dla samego siebie.“
„Nie, nie możesz teraz odejść,Popatrz, listki takie młode,Nim jesieni rdza i śmierć.Bądź – proszę cię, na rozstań moście,Nie zabijaj tej miłości,Daj spokojnie umrzeć jej.“
„Skoro żyć nie potrafię,Skoro umrzeć nie umiem,Pragnę, żeby nic się nie stało.“
„Sheila miała własną walizkę i my ze Slimem też i poszliśmy na przystanek i kupiliśmy Sheili bilet i zaczekaliśmy z nią na autobus. Ale kiedy ten autobus szykował się już do odjazdu, wszyscy byliśmy strasznie smutni i wystraszeni. „Jadę w ciemną noc” powiedziała Sheila, jak zobaczyła autobus z napisem Chicago. „Jadę i nigdy już tu nie wrócę. Trochę jakbym umarła. Ale jadę tam, do Kalifornii”. „Raczej dopiero zaczynasz żyć, skoro tam jedziesz” zaśmiał się Slim, a Sheila powiedziała, ze ma taka nadzieje.“