Związane z: Ty

„Jaskier – skrzywił się niziołek. – Na poezji to ty się może i znasz, ale w sprawach handlowych, wybacz, to ty jesteś kompletny bałwan. Słyszałeś, ile podatku wyliczył mi Schwann? A od czego płaci się podaki? Hę? Od czego?- Od wszystkiego – stwierdził poeta. – Ja nawet od śpiewania płacę. I guzik ich obchodzą moje tłumaczenia, że śpiewałem z wewnętrznej potrzeby.“

„A czy ty wiesz, Dijkstra, że mieć milion i nie mieć miliona to razem dwa miliony?“

„A ty? Ty nie miewasz już snów?- Miewam – powiedział z goryczą. – Ale od przekroczenia Jarugi bardzo rzadko. I w ogóle ich nie pamiętam po przebudzeniu. Coś się we mnie skończyło, Cahir. Coś się wypaliło. Coś się we mnie urwało…- To nic, Geralt. Ja będę śnił za nas obu.“

„Miecz przeznaczenia ma dwa ostrza. Jednym jesteś ty.“

„Hej, ty tam! – zaryczał, biorąc się pod boki. – Smoku chędożony! Słuchaj, co ci rzeknie herold! Znaczy się ja! Jako pierwszy honorowo weźmie się za ciebie obłędny rycerz Eyck z Denesle! I wrazi ci kopię w kałdun, wedle świętego zwyczaju, na pohybel tobie, a na radość biednym dziewicom i królowi Niedamirowi! Walka ma być honorowa i wedle prawa, ziać ogniem nie lza, a jeno konfesjonalnie łupić jeden drugiego, dopokąd ten drugi ducha nie wyzionie albo nie zemrze! Czego ci życzymy z duszy, serca! Pojąłeś smoku?“

„Ty, kapcanie, gdybyś w zupie połknął karalucha, to w kiszkach więcej byś miał rozumu aniżeli w głowie.“

„Życie jest krótkie i nie masz czasu, aby do wszystkiego dochodzić sam. Twoi nieżyjący przodkowie słono zapłacili za mądrość, którą zakumulowali, abyś ty nie musiał powtarzać ich błędów.“

„Zła energia wraca. Tak jak na boisku: można kogoś sfaulować, ale trzeba pamiętać, że to samo może się zdarzyć tobie. Że za chwilę ktoś cię sczesze od tyłu przy trawie i będzie po grzybach.“

„Szkoda, że przeszłość nie rozkłada się we mnie jak w tobie.“

„Ziarno, które w porę nie wykiełkuje obumiera. Trzeba mi było iść pod wiatr, wtedy świat dowiedziałby się na co stać Sarę Coleman. Trzeba było nie pozwolić, aby cokolwiek… abyście stanęli mi na drodze. Czego chcesz ode mnie? Jeszcze czegoś? Nie mam już nic. Wszystko zabiliście. MATT mamo… rozmazał ci się makijaż. SARA COLEMAN to fasada. Trochę pudru i koloru… jestem zmęczoną kobietą. Niczego się nigdy nie bałam (chrząka), a teraz boję się ciebie. Przypominasz życie. Mam gdzieś, czy to jest właściwe, byle bym się dobrze czuła. Muszę iść do domu. Zamówię taksówkę. Jestem przemoczona do suchej nitki. Zepsuliście mi zegarek (patrzy na rękę, jakby sprawdzała godzinę, potem przykłada ją do ucha). Każdy dzień mojego życia. MATT samo się rozpadło, mamo… jak kalendarz.“

„A ty jak się masz? – spytał Puchatek– Nie bardzo się mam – odpowiedział Kłapouchy. – Już nie pamiętam czasów, żebym jakoś się miał.“

„Bóg jest obecny w każdym człowieku, który jest ci przychylny, dla którego jesteś wart trudu, który z tobą idzie i pozostaje, kiedy zapada wieczór.“

„Nie ma drugiego człowieka takiego jak ty. Jesteś jedyny w swoim rodzaju i wyjątkowy, całkowicie oryginalny i niepowtarzalny. Nie wierzysz w to, ale naprawdę nie ma żadnego drugiego takiego jak ty. I żaden człowiek, którego kochasz, nie będzie już zwyczajnym człowiekiem. Jakaś osobliwa siła przyciągania promieniuje z niego. I ty zmieniasz się pod jego wpływem. Jemu możesz nawet powiedzieć: „Dla mnie nie musisz być nieomylny, bez błędów ani doskonały, bo: Ja przecież ciebie lubię!”“

„Jeżeli ktoś stanie na twojej drodze z wrogimi zamiarami, ty ustąp mu miejsca.“

„Słońce nie omija nikogo. Nie ominie i ciebie, chyba żebyś się skrył w cieniu.“

„Ale ty patrząc w dalPłynąć będziesz wśród falAż sam wreszcie staniesz się falą“

„A ty siej. A nuż coś wyrośnie.A ty – to, co wyrośnie – zbieraj.A ty czcij – co żyje radośnie,A ty szanuj to, co umiera.“

„Nie kuś mnie jabłkiem żeberko ty moje –Nie zakazano nam przecież kielicha,Który otwiera ukryte podwojeRaju, gdzie zaraz szybciej się oddycha.“

„Bo ja chciałem być kimś, bo ja byłem Żyd,A jak Żyd nie był kimś, to ten Żyd był nikt.Może stąd dla świata tyle z nas pożytku,Że bankierom i skrzypkom nie mówią – ty żydku!“

„Zdławić cię może węzeł, któryZacisnąć umiesz tylko ty.Dwa się w nim szorstkie łączą sznury:Zew tajemnicy i zew krwi.Oba bez reszty cię owiną,Ale żadnego nie rwij z nich.Na jednym możesz tylko zginąć,Z dwoma – wśród dróg wybierać złych.“