Związane z: tęsknić

„Jak wygląda świat, kiedy życie staje się tęsknotą? Wygląda papierowo, kruszy się w palcach, rozpada. Każdy ruch przygląda się sobie, każda myśl przygląda się sobie, każde uczucie zaczyna się i nie kończy, i w końcu sam przedmiot tęsknoty robi się papierowy i nierzeczywisty. Tylko tęsknienie jest prawdziwe, uzależnia. Być tam, gdzie się nie jest, mieć to, czego się nie posiada, dotykać kogoś, kto nie istnieje. Ten stan ma naturę falującą i sprzeczną w sobie. Jest kwintesencją życia i jest przeciwko życiu. Przenika przez skórę do mięśni i kości, które zaczynają odtąd istnieć boleśnie. Nie boleć. Istnieć boleśnie – to znaczy, że podstawą ich istnienia był ból. Toteż nie ma od takiej tęsknoty ucieczki. Trzeba by było uciec poza własne ciało, a nawet poza siebie. Upijać się? Spać całe tygodnie? Zapamiętywać się w aktywności aż do amoku? Modlić się nieustannie?“

„Sukces zawsze przynosi uczucie osamotnienia. To prawda. Ludzie myślą, że jesteś szczęśliwy, że masz wszystko. Myślą, że możesz pojechać, gdzie chcesz i robić to, na co masz ochotę, ale w tym tkwi sedno sprawy. Człowiek tęskni za czymś co miałoby prawdziwą wartość.“

„Czasem w życiu skręcamy z drogi, którą obraliśmy – upadamy, potykamy się, a przez to wybieramy inną, lub zatrzymujemy się. Zawsze jednak w podświadomości tęsknimy do tej drogi, którą szliśmy wcześniej. Za ludźmi, którzy byli obok nas.“

„A jednak przez całe życie szukałem Tasza. A Wspaniały rzekł: Mój umiłowany synu, gdybym to nie ja był tym, za kim tęskniłeś nie szukałbyś tak długo i tak szczerze. Bo wszyscy znajdą to, czego naprawdę szukają.“

„Prawda, mój kochany, istnieje! Lecz „nauka”, której pożądasz, jakaś absolutna, doskonała i wyłącznie mądrością obdarzająca nauka – nie istnieje. I nie powinieneś też wcale tęsknić do takiej doskonalej nauki, przyjacielu, lecz tylko do udoskonalenia samego siebie. Boskość jest w tobie, nie w pojęciach ani książkach. Prawdą się żyje, nie wykłada się jej. Przygotuj się do walk, Józefie, widzę, że już się one rozpoczęły.“