Związane z: Serce

„Zrobiłaś mi przysługę, chociaż powiedziałaś, że mój duch jest wolny. Ale trzymam dla ciebie specjalne miejsce w moim sercu. Nieszczęśliwe, ale jest…“

„Nie umiem się nadziwić, namilczeć się temu.Posłuchaj,Jak mi prędko bije twoje serce.“

„Sto kilogramów waży serce orki, ale pod innym względem lekkie jest.“

„Tyle wiemy o sobie,ile nas sprawdzono.Mówię to wamze swego nieznanego serca.“

„Bez tej miłości można żyć,mieć serce suche jak orzeszek,malutki los naparstkiem pićz dala od zgryzot i pocieszeń (…)“

„Dobrym u mnie historykiemJest mąż, co przyszedł pod koniec epoki,I widzi rozkład z głuchym serca ściskiem,I proste fakta pisząc, jest głęboki –I żadną partią, ani się nazwiskiemPromiennym uwieść nie dał jednostronnie…“

„Serce jest bogactwem, którego się nie sprzedaje ani się nie kupuje, ale które się ofiarowuje.“

„Lubiła morze jedynie za jego burzliwość, a zieleń tylko wśród ruin. Z każdej rzeczy musiała wydobyć jakąś korzyść dla siebie i odrzucała jako zbędne to wszystko, co w danej chwili nie mogło być pokarmem dla jej serca.“

„Serce każdego człowieka mięknie, gdy uda mu się uciec przed bólem i wrócić do zdrowia.“

„Jest droga od oka do serca, która nie wiedzie przez intelekt.“

„Serce samo stanowi o sobie.“

„Pamięć jest zawsze na rozkazy serca.“

„Dobrze jest mieć serce naiwne, gdy myśl naiwną nie jest“

„Precz z moich oczu! – posłucham od razu;Precz z mego serca! – i serce posłucha;Precz z mej pamięci! – nie tego rozkazu,Moja i twoja pamięć nie posłucha.“

„Bez serc, bez ducha – to szkieletów ludy.Młodości! podaj mi skrzydła!Niech nad martwym wzlecę światemW rajską dziedzinę ułudy…“

„Głośniej niźli w rozmowach, Bóg przemawia w ciszy,I kto w sercu ucichnie, zaraz go usłyszy.“

„Jeśli istnieje głos tak zwany „z piersi” i głos tak zwany „z głowy”, toż samo można by rzec o zapale. Jest pewien zapał pochodzący z głowy, pewne natchnienie z głowy, i takie znajdujemy u Horacego. (…) Kochanowski, przeciwnie, przemawia z głębi serca, ma często żar iście poetycki, ale ten żar nie może ożywić każdego utworu; często wybucha, ale i przygasa.“

„Czucie i wiara silniej mówi do mnie,Niż mędrca szkiełko i oko.„Martwe znasz prawdy, nieznane dla ludu,Widzisz świat w proszku, w każdej gwiazd iskierce;Nie znasz prawd żywych, nie obaczysz cudu!Miej serce i patrzaj w serce!”“

„Wiedzcie, że dla poety jedna tylko droga:W sercu szukać natchnienia i dążyć do Boga!“

„Różny był los tych dzieci. Jedne zostawały już na stałe (o ile wtedy cokolwiek mogło mieć cechy stałości) w rodzinach wyszukanych przez nasze „pogotowie opiekuńcze”, i to w różnym charakterze. Były rodziny, które traktowały swą misję jako potrzebę serca niesienia pomocy nieszczęśliwym. (…) Były i takie rodziny, które utrzymywały dziecko bezinteresownie; ze względu jednak na ogólną bardzo ciężką sytuację materialną – takie osoby były raczej wyjątkiem. Były też wypadki, dotyczyły one zazwyczaj dzieci najmniejszych, że przybrana rodzina tak szczerze i serdecznie pokochała dziecko i przywiązała się do niego, że zawczasu rozpaczała, iż kiedyś będzie musiała je oddać. Wielka, prawdziwa matczyna miłość kazała [przybranej matce] zapomnieć, że dziecka tego sama nie zrodziła.“