Związane z: nasi

„Urok pierwszej miłości polega na naszej niewiedzy, że to się może kiedyś skończyć.“

„Dziwna w tym ludzka natura, która z pokrewieństwa naszego z małpami wynikać musi, jak się zdaje, że zawsze pragniemy zastosować się do tego, co nas otacza i przebrać się za kogo innego.“

„Każda epoka ma swe wymagania; nasza zdaje się mieć za zadanie wszystkie stany i klasy pomieszać ze sobą, wszystko bezładnie zniwelować, wszystkie prawa nabyte zniszczyć, wszelkiej powadze zaprzeczyć, wszystkie tradycje odepchnąć.“

„My mamy z przeszłością do walczenia i z nałogami wielą. Można by słownik ułożyć z tych wyrazów, do których się u nas fałszywe przyczepiły pojęcia. Mamy do czynienia z dykcjonarzem. Począwszy od naszej wolności, wszystko w nim przerobić potrzeba.“

„Germanizacja do dziś dnia nie potrafiła w nim zatrzeć śladów dawnego, słowiańskiego pochodzenia. Wrocław jest, już można powiedzieć, półpolskim miastem, część jego za Odrą, przy Tumie, nawet dotąd polską się zowie i u wrót stolicy Śląska już mowę naszą posłyszeć możemy.“

„Wy wszyscy (…) w tej naszej wierze i w jej zakonie szukacie dziś plam, odrzucacie ją pod pozorem, że krępuje wolność waszą, że was pęta. Spójrzcież na tych, którzy zrzucili z siebie tę niewolę: jak żyją i czy im z tym lepiej? Po owocach poznać drzewa, a jakież owoce zrodził libertynizm wasz, który żadnych praw i granic znać nie chce?“

„Jeśli niszczysz żywą przyrodę podkopujesz swą własną egzystencję, albowiem ona nas żywi, leczy i podtrzymuje nasz byt.“

„Naszym prawem jest być dzieckiem miłościPowitanym tu jak najwyższy z gościChoć wiem, że tych uczuć nie odda mi nikt“

„Mimo że życie nasze jest pasmem cierpień i radości, przykrości i przyjemności, bólów i rozkoszy, to jednak nie potrafimy uchwycić istoty zasady przyjemności i przykrości.“

„Może oficjalnie nazwać Pałac jakoś inaczej, ponadczasowo, mniej groźnie i pozytywnie? Jakby tak wykorzystać nasze nowe sojusze związane dodatkowo ze wzmocnieniem naszej obronności i przechrzcić Pałac na Pałac Kultury i Nauki im. Myszki Miki?“

„Wierzymy chętnie w to, czego pragniemy, i spodziewamy się, że nasze uczucia podzielają inni.“

„Trzeźwość a miara to są najważniejsze stróże zdrowia naszego.“

„PANINie frasuj mi się, moje dziecię miłe,Takci na świecie być musi: raz radość,Drugi raz smutek; z tego dwojga żywotNasz upleciony. I rozkoszyć naszeNiepewne, ale i troski ustąpićMuszą, gdy Bóg chce, a czasy przyniosą.HELENAo matko moja, nierównoż to tegoWieńca pleciono; więcej że dalekoCzłowiek frasunków czuje niż radości.PANIBarziej do serca to, co boli, człowiekPrzypuszcza, niżli co g’myśli się dzieje.I stądże się zda, że tego jest więcej,Co trapi, niżli co człowieka cieszy.HELENAPrze Bóg, więcejci złego na tym świecieNiżli dobrego. Patrzaj naprzód, jakoJedenże tylko sposób człowiekowiJest urodzić się, a zginąć tak wieleDróg jest, że tego niepodobno zgadnąć.Także i zdrowie nie ma, jeno jedno.Człowiek śmiertelny, a przeciwko temuNiezliczna liczba chorób rozmaitych.Ale i ona, która wszystkim włada,Która ma wszytko w ręku, wszytkim rządzi,Fortuna, za mną świadczy, że dalekoMniej dóbr na świecie niżli tego, co złymLudzie mianują, bo ubogaciwszyPewną część ludzi, patrzaj, co ich ciężkimUbóstwem trapi. A iż tego żadnejZadości g’woli ani skępstwu swemuNie czyni, ale niedostatkiem tylkoSciśniona, znak jest, że i dziś, gdy komuChce co uczynić dobrze, pospolicieJednemu pierwej weźmie, toż dopieroDrugiemu daje; skąd się da rozumieć,Co już powtarzam nie raz, że na świecieMniej dóbr daleko niżli złych przypadków.PANIMniej abo więcej, równa li też liczbaObojga — korzyść niewielka to wiedzieć.o to by Boga prosić, żeby człowiekCo namniej szczęścia przeciwnego doznał,Bo żeby zgoła nic, to nie człowiecza.Ale że z rady tak długo nikogo KobietaNie słychać! Wiem, że da bez omieszkaniaZnać Aleksander, skoro się tam rzeczyPrzetoczą, a nam białymgłowom jakośPrzystojniej w domu zawżdy niż przed sienią“

„Więc kogo kochać? Komu wierzyć?Kto nie zgotuje nigdy zdrad?Kto naszym łokciem będzie mierzyćZ usłużną miną – cały świat?Kto o nas fałszu nie powtórzy?Kto da przytułek podczas burzy?Kto się nie zlęknie naszych plam?Kto się nie znudzi nigdy nam?– O, ty, co widma szukasz mylnie,Porzuć wysiłków próżnych rójI, czytelniku drogi mój,Samego siebie kochaj silnie,Boć tylko w sobie – dobrze zważ– Taki uprzejmy przedmiot masz!“

„Gdzież nasza róża,Pytam was bracia?Zwiędła nam róża,Dziecko to ranka.Tylko nie mówcie:Tak młodość więdnie!Tylko nie mówcie:Tak życie biegnie!“

„Każdy z nas nosi dwie sakwy: jedną z przodu, drugą z tyłu. Do tej z przodu składamy błędy innych, do tej z tyłu – nasze własne błędy i dlatego ich nie widzimy.“

„Ból zadawany tym, których kochamy, jest jak bumerang – wraca i wbija się w nasze serce.“

„Gdyby jeszcze dyktatorzy zechcieli,Czytać nasze gniewne, wściekłe iSolidnie opracowane wiersze, poezjaNa pewno zmieniłaby świat. AleRóże także nie znają poświęconychIm utworów. Kolce nie piją krwi.“

„Muzyka słuchana z tobąbyła więcej niż muzykąi krew która płynęła w naszych tętnicachbyła więcej niż krwiąa radość którą odczuwaliśmybyła prawdziwą radością,i jeśli mogę komuś za to dziękowaćto dziękuję teraz,zanim będzie za późnoi zbyt cicho.“

„Nie trzeba wielkiej bystrości, żeby zobaczyć, do czego prowadzi deptanie prawa. Chociaż człowiekowi, nawet wykształconemu, prawo może wydać się nudne. Trzeba doświadczenia, żeby dostrzec, że za suchymi paragrafami kryje się ochrona naszej wolności, ładu, porządku społecznego, że w prawie tkwi ukryte piękno.“