Gry
Wszystkie emotikony
Slang
Cytaty
Nowy
Strona główna
»
krajobraz
Związane z: krajobraz
„Gdy w pół drogi mi zabraknie sił,Gdy zwątpię, schylę wzrok,Ten krajobraz, który we mnie śpi,Schronieniem będzie mi,Nadzieją mą.“
„Krajobraz jeszcze gorący,Chociaż barwy już szare,Bliższe nocy niż dnia.Ostatni taniec się skończył,Goście wyszli nad ranem,Lecz orkiestra wciąż gra.Tramwaje jadą do piekła,Nieba chyba już nie ma,Ktoś wysiada, ktoś wsiadł.Centrala ciągle zajęta,A tu z czegoś żyć trzeba,Nieść swój bagaż półprawd.“
„W tajemnicy każdego człowieka istnieje wewnętrzny krajobraz: z nietkniętymi równinami, z wąwozami milczenia, z niedostępnymi górami, z ukrytymi ogrodami.“
„Wystartowałam świetnie. W 1969 roku Erwin Axer zaangażował mnie do Współczesnego. Był to teatr znakomitości (…) Grałam Akulinę w Potędze ciemności Tołstoja. Zapytałam Axera, jak mam to grać. Odpowiedział: 'nie wiem, sama sobie poradzisz’. Po jednym z przedstawień niechcący usłyszałam, jak mnie chwali. Nie dosłuchałam do końca. Uciekłam z teatru. Po projekcji Krajobrazu po bitwie w Cannes niektórzy krytycy pisali, że należy mnie uhonorować obok Moniki Vitti. Dlaczego – myślałam w popłochu – przecież ja jeszcze nic nie umiem. A zaraz potem dostałam nagrodę w Opolu za piosenkę Ptakom podobni.“
„Krajobrazy są stanami duszy.“
„Ale ty próżno będziesz krajobrazy tworzyć,Osrebrzać je księżycem – i promienić świtem.Nie wiesz, że trzeba niebo zwalić, i położyćPod oknami, i nazwać jeziora błękitem.“
„Ludzie nawet się nie domyślają, jak sobie szpecą krajobrazy.“
„Ale pecha mam. Wczoraj, kiedy robiłem pipi w lesie i zapatrzyłem się na krajobraz, bąk koński uciął mnie w kutasa. Spuchło to jak balon i myślałem, że odpadnie. Ale jodyna i Staroniewicz uratowali to cenne utensylium dla przyszłych pokoleń. Dziś jest tylko czerwone, ale może jeszcze odpadnie. Jak odpadnie, to Ci przyślę w formalinie.“
„Kresy Wschodnie, to obszar zaiste ogromny! Choć tereny te były niezmiernie zróżnicowane etnicznie, kulturowo, religijnie i cywilizacyjnie, to jednak wytworzył się tam swoisty kod kulturowy, który nieomylnie pozwalał rozpoznać ludzi „stamtąd”. Na ukształtowanie specyficznego typu wrażliwości mieszkańców Kresów – oprócz burzliwych dziejów – niewątpliwy wpływ miały warunki naturalne, a więc klimat oraz otaczająca ich przyroda i krajobrazy. Pośród dolin i jarów rzek, wzniesień i skał, jezior i bagien, nieprzebytych lasów i nieograniczonych przestrzeni, powstawały przecież ręką ludzką uczynione zamki, dwory, przepiękne parki i ogrody wokół rezydencji, architektonicznie wspaniałe miasta i pełne uroku wsie, kurorty i uzdrowiska, ośrodki wydobywcze i przemysłowe, a także obficie rodzące sady i pola uprawne. A nad tym wszystkim unosiło się tajemnicze, nieodgadnione i niedopowiedziane „coś”.“