Związane z: koronka

„Wracam na róg Królewskiej o świcie, po 3–ciej,Kto świeciu mego ojczyma?Czyżby Deotyma– upudrowana kurzem, w koronkach z pajęczyn —„snuła” c. d. wymęczyn?( – Mieszkała tutaj niegdyś. Chwilami czuję,że dotychczas pokutuje.“

„Ironia: ukryta drwina w koronkach słowa.“