Związane z: Koniec

„Jeżeli dziewczyna zjawia się w końcu śliczna jak ta lala – kto by tam narzekał, że się o parę minut spóźniła! Nikt.“
„Kiedy książka ta [Imię róży] została wydana, ludzie często pytali mnie, dlaczego postanowiłem napisać powieść – powody, jakie im podawałem (zmieniające się w zależności od nastroju), wszystkie były zapewne prawdziwe, to znaczy, że wszystkie były fałszywe. W końcu uświadomiłem sobie, że jedyna właściwa odpowiedź na to pytanie jest taka, że w pewnym momencie życia poczułem silne wewnętrzne pragnienie napisania powieści – i sądzę, że jest to jak najbardziej wystarczające i rozsądne wyjaśnienie.“
„Celem nie jest koniec drogi, tylko posuwanie się naprzód.“
„(…) Celem nie jest koniec drogi, tylko posuwanie się naprzód.- Właśnie. Nie chcę triumfować, chcę żyć.- Jasne. Życie nie jest ani grą, ani meczem, bo gdyby tak było, byliby tacy, co wygrali.“
„dla rozpoczęcia wszelkiej rewolucji konieczne jest przede wszystkim poczucie niezadowolenia z obecnego stanu, świadomość beznadziejności położenia i brak możliwości zmiany tego zwykłą drogą, w końcu zaś – gotowość ryzyka, by zmienić ową sytuację“
„Granice istnieją. W końcu każdy je dostrzega, ale zawsze za późno.“
„Miejsce, jakie zajmujemy we „wszechświecie” – punkcik, i żeby tylko! Po cóż zadawać sobie ciosy, skorośmy tak oczywiście znikomi? Taka konstatacja natychmiast nas uspokaja; odtąd koniec z wszelką szamotaniną, metafizyczną bądź inną. Później jednak ów punkcik się nadyma, rozrasta, zajmuje całą przestrzeń. I wszystko zaczyna się od nowa.“
„Dopóki ta kobieta z Rijksmuseumw namalowanej ciszy i skupieniumleko z dzbanka do miskidzień po dniu przelewa,nie zasługuje Światna koniec Świata“
„Dobrym u mnie historykiemJest mąż, co przyszedł pod koniec epoki,I widzi rozkład z głuchym serca ściskiem,I proste fakta pisząc, jest głęboki –I żadną partią, ani się nazwiskiemPromiennym uwieść nie dał jednostronnie…“
„Jestem kontrowersyjnym artystą, takim, który odważył się mieć opinię i niepokoi tworząc muzykę i klipy rzucające wyzwanie ludzkim ideom w świecie, który jest zatopiony i denny. W mojej pracy testuję Amerykę, w której żyjemy i zawsze próbowałem pokazać ludziom, że Szatan, którego winimy za nasze okrucieństwa jest tak naprawdę każdym z nas. Więc nie oczekujmy, że koniec świata przyjdzie niespodziewanie pewnego dnia – to się wydarza codziennie od długiego czasu.“
„Gdzie armia zależy od ludu, tam rząd uzależni się w końcu od armii.“
„Kino wciela najgorszy ideał mas… Nie jest to koniec świata, lecz koniec cywilizacji.“
„Gdybym wiedział, co będzie, to bym wtedy się cofnął.Dziś różaniec mi mówi żebym w końcu się ocknął.“
„Pamiętam, że w młodości myślałem, że śmierć to zjawisko cielesne. Teraz wiem, że to tylko funkcja umysłu – i to umysłu tego, kto pozostaje po zmarłym przy życiu. Nihiliści mówią, że to jest koniec. Fundamentaliści, że początek, a w rzeczywistości to tylko wyprowadzka lokatora czy całej rodziny z jakiegoś domu albo miasta.“
„Jeśli skurwysynu na mój koniec czekasz.To sobie poczekasz jeszcze parę dekad.Skurwysynu, jeszcze na twym grobie będę tańczył breaka.Nawet jako stary zgred będę robił rap, przyrzekam.“
„Tu ci mama śniadania do łóżka nie przyniesie.Nie ubierze cię w dresy i nie wsadzi ci dwie paki w kieszeń.Jak nic nie wyczeszesz, to żegnaj Leszek.I przekaż tą depeszę – jak złapię jelenia to go wybebeszę.Połamię mu kości, a na koniec jebnę mu kieszeń.To już nie są domowe pielesze.“
„Gdy umarła, jej krewni powiedzieli mi, że w ostatnich miesiącach jej życia charakter jakby od niej odpadał kawałek po kawałku, aż w końcu dziewczyna powróciła do stanu dwuletniego dziecka i tak zapadła w swój ostatni sen.“
„Ciotka pałała świętym oburzeniem, jakby przegoniono ją przez instytut pornograficzny.Gdy umarła, jej krewni powiedzieli mi, że w ostatnich miesiącach jej życia charakter jakby od niej odpadał kawałek po kawałku, aż w końcu dziewczyna powróciła do stanu dwuletniego dziecka i tak zapadła w swój ostatni sen.Popadłbym w znany błąd autobiografów, który polega na tym, że albo snują iluzje, jak to być powinno, albo kreślą jakąś apologia pro vita sua. A przecież człowiek jest zdarzeniem, nie może ocenić samego siebie, lecz raczej – for better or worse – podlega osądowi innych.“
„Jak wygląda świat, kiedy życie staje się tęsknotą? Wygląda papierowo, kruszy się w palcach, rozpada. Każdy ruch przygląda się sobie, każda myśl przygląda się sobie, każde uczucie zaczyna się i nie kończy, i w końcu sam przedmiot tęsknoty robi się papierowy i nierzeczywisty. Tylko tęsknienie jest prawdziwe, uzależnia. Być tam, gdzie się nie jest, mieć to, czego się nie posiada, dotykać kogoś, kto nie istnieje. Ten stan ma naturę falującą i sprzeczną w sobie. Jest kwintesencją życia i jest przeciwko życiu. Przenika przez skórę do mięśni i kości, które zaczynają odtąd istnieć boleśnie. Nie boleć. Istnieć boleśnie – to znaczy, że podstawą ich istnienia był ból. Toteż nie ma od takiej tęsknoty ucieczki. Trzeba by było uciec poza własne ciało, a nawet poza siebie. Upijać się? Spać całe tygodnie? Zapamiętywać się w aktywności aż do amoku? Modlić się nieustannie?“
„W polityce jest czasem jak w gramatyce:błąd, który popełniają wszyscy,zostaje w końcu uznany za zasadę.“