Związane z: Kochanie

„Naprawdę można kochać tylko raz.“

„Pamiętaj także o tym, że kochałam i że to miłość skazała mnie na śmierć.“

„Nie kocham Cię. Nigdy Cię nie kochałam i nigdy nie byłam dla ciebie dobra. Nigdy nie usiłowałam sprawić ci radości, a jednak jesteś mi równie bliski jak moje własne serce. Przywykłam do twoich słów, do tonu twojego głosu. Do myśli, które były zawsze moimi. Przywykłam do ciebie.“

„Należy kochać wszystkich ludzi – nie wyłączając najbliższych.“

„Dziś, gdy zbliżam się do końca moich dni, chcę powiedzieć jasno, że nie żywię do nikogo urazy i że kocham moją ojczyznę ponad wszystko.“

„Ach, kiedy ona cię kochać przestanie:Zobaczysz!Zobaczysz obcą własną twarz,Jakie wielkie oczy ma strach;Zobaczysz wszystko to samo,Co ja.“

„Nie myśl, że nie kochamLub że tylko trochę kocham.Jak cię kocham, nie powiem, no bo nie wypowiem -Tak ogromnie bardzo, jeszcze więcej możeI dlatego właśnie żegnaj,Zrozum dobrze, żegnaj, żegnaj.“

„Mówiłaś: nigdy nigdy nikt i nicRozdzielić w życiu nas nie zdołaMówiłem: zawsze zawsze będę żyćPotężnie zawsze żyć bo kochamSkończyło sięMiało wiecznie trwaćSkończyło sięJuż nie ma cięAch jak szkoda nasJuż nie ma mnie“

„Jeżeli coś kochasz, daj mu wolność. Jeżeli wróci do ciebie, jest twoje. Jeżeli nie wróci, oznacza to, że nigdy od początku twoje nie było.“

„Było wszak coś pięknego w tamtych chłopcach i tamtych dziewczętach, jeżeli możemy ich kochać jeszcze dzisiaj. Było w nich coś pięknego, jeżeli ci, co przeżyli, potrafią dziś jeszcze poczuć w sobie powiew tamtego gorącego lata. Tego lata, w którym realizowała się jakaś ich lepsza część, w czasie którego przerośli samych siebie, w czasie którego poczuli tak jak nigdy, że są pomiędzy braćmi. A my, którzy mamy za sobą inny, również gorący Sierpień, lepiej umiemy odczuć i zrozumieć ich poryw. Prawdziwa Polska buduje się od wewnątrz. Dziś jest lepsza i prawdziwsza niż wczoraj. Nie jest to, wbrew pozorom, Polska pijaków i Polska milicjantów. To jest Polska zapełnionych kościołów, w których nasza młodzież modli się lepiej i goręcej niż my potrafimy się modlić. Polska, w której możemy być dumni z naszych więzionych braci. Polska solidarności. Polska nadziei. Ta Polska, jestem o tym głęboko przekonany, zbudowana jest także na miłości i ofierze powstańców warszawskich. Na wartościach, które ciągle gorzeją w tym popielisku sprzed lat czterdziestu, strasznym i pięknym, jakże smutnym i jakże obdarzającym nadzieją. Przed tym ogniem i tym popiołem nisko pochylam głowę.“

„Mówię tak, jak gdybym bardzo kochała Boga – miłością osobistą i czułą. Gdybyś był w moim sercu, mógłbyś powiedzieć: Cóż za hipokryzja.“

„Jezu, kocham Cię. Jezu, kocham Cię.“

„Miłość, żeby była prawdziwa, musi zadawać ból… Pamiętajcie, że mamy kochać biednych aż do bólu.“

„Ludzie postępują nierozumnie, nielogicznie i samolubnie – kochaj ich mimo wszystko.“

„Biedni potrzebują naszych rąk, by im służyły. Naszych nóg, by ich odwiedzały. Naszych ust, by życzliwie do nich mówiły. Naszych serc, by kochały. Kwiat rozwija się, gdy świeci słońce, a człowiek rozwija się, gdy kocha.“

„Nie my kochamy biednych, lecz Chrystus; Chrystus kocha ich przez nas, ponieważ chce być cieleśnie blisko nich.“

„Jezus Cię kocha. Jeśli chodzi o mnie, odczuwam pustkę – tak głęboką, że gdy patrzę, nie widzę nic, a gdy słucham, nic nie mogę usłyszeć.“

„Nie mogą ci kochać Rzeczypospolitej, którzy w niej nic swojego nie mają.“

„Gdybym był królem, lub jaśnie wielmożnym,Chciałbym mieć serca sług, albo poddanych:Miłość powszechna czyni człeka możnym;Stawia w korzyściach nieoszacowanych.Na cóż się przyda rozkazywać trwożnym?Czyliż nie lepiej mieć obowiązanych?Skarby, oręże, wszystko to rzecz płocha:To grunt, gdy sługa pana swego kocha.Ciężka rzecz dostać poddanych życzliwych:Zraża podległość prawo rozkazania.Już się przebrało na sługach poczciwych,Sama nierówność wstrętem od kochania.Hardość w zamysłach swoich popędliwychSądzi na oślep, i płocho nagania.Pan wszystkim winien, wszystkim w odpowiedzi:Dla czegoż winien? bo najwyżej siedzi.“

„Święta miłości kochanej ojczyzny,Czują cię tylko umysły poczciwe!Dla ciebie zjadłe smakują trucizny,Dla ciebie więzy, pęta nie zelżywe!Kształcisz kalectwo przez chwalebne blizny,Gniezdzisz w umyśle rozkoszy prawdziwe!Byle cię można wspomódz, byle wspierać,Nie żal żyć w nędzy, nie żal i umierać!“