Związane z: Kochanie

„A tak. Bo ja też cię kocham, głupku. A co to by była za miłość, gdyby kochającego nie było stać na trochę poświęcenia.“
„Miłość jest aktem, przez który samiec zapładnia sam siebie, ponieważ to mężczyzna kocha; a że jest kochany przez swoją żonę, swe drugie ja, twór samego siebie, to tylko słodka iluzja.“
„Mężczyzna potrafi ofiarować wszystko, by móc żyć z kobietą, którą kocha. Kobieta natomiast kocha mężczyznę jedynie w korzyściach i z korzyściami, jakie on jej ofiaruje.“
„Kiedy kobieta zarzuca swemu kochankowi brak miłości, może on być pewien, że to ona przestała go kochać.“
„Kochać jak mężczyzna – to dawać; kochać jak kobieta – to brać!“
„W którymś momencie byłem przecież takim sfrustrowanym aktorem serialowym (…). Grałem w kilku tasiemcach, zarabiałem sporo pieniędzy, wynajmowałem mieszkanie, byłem popularny. I myślę, że gdyby trwało to jakieś pięć lat, miałbym siebie dość. Być może nawet zerwałbym z tym zawodem, który tak bardzo kocham. Bo przekonałem się, że taki status aktora nie daje mi żadnej satysfakcji. Na szczęście dla mnie te seriale nie okazały się hitami, więc ich produkcję zakończono. Widocznie tak miało być. Oczywiście nie oceniam aktorów grających w telenowelach, bo różnie w życiu się zdarza. Mnie jednak granie w tasiemcach usypia, nie jestem wówczas w stanie wykrzesać z siebie czegoś nowego, twórczego. I tyle.“
„Luka, ja cię kocham. Wiem, że mnie kochasz, ale przecież nie za to. Kocham za wszystko. Gdybyś kochał za wszystko, nie kochałbyś mnie wcale. Zostań ze mną na zawsze. Nigdy z nikim nie można być na zawsze. Dopóki nie spróbujesz to nie przekonasz się, że można. Bernard, to nie jest możliwe.“
„Wydaje mi się, że rodzimy się samotnikami albo w najlepszym razie monogamistami. Tymczasem w rodzinie powinieneś kochać kilka osób jednocześnie tak samo, żeby te relacje były uznawane za dobre. Wciąż jednak ten wytwór społeczny istnieje, choć jest w nim dziwny brak logiki.“
„Nie ma drugiego człowieka takiego jak ty. Jesteś jedyny w swoim rodzaju i wyjątkowy, całkowicie oryginalny i niepowtarzalny. Nie wierzysz w to, ale naprawdę nie ma żadnego drugiego takiego jak ty. I żaden człowiek, którego kochasz, nie będzie już zwyczajnym człowiekiem. Jakaś osobliwa siła przyciągania promieniuje z niego. I ty zmieniasz się pod jego wpływem. Jemu możesz nawet powiedzieć: „Dla mnie nie musisz być nieomylny, bez błędów ani doskonały, bo: Ja przecież ciebie lubię!”“
„Mamy młode serce tak długo, jak długo umiemy kochać życie takim, jakie ono jest. Życie ze swoimi dobrymi, ale także złymi stronami. Mamy młode serce tak długo, jak długo potrafimy kochać ludzi i życzyć im szczerze tego wszystkiego, czego im brakuje, a tak bardzo jest potrzebne. Kto się starzeje, zachowując młode serce, ten wie, jak należy przyjmować ze spokojem te liczne małe i większe uciążliwości podeszłego wieku. Taki człowiek zna sens życia i sens umierania. Wie, jak „krótkie” i jak „małe” jest wszystko na tej ziemi, bo żyje nadzieją na życie wieczne.“
„Nie zachwycą już nas tedy szczodre dary bożeBośmy kochać to przywykli z czego czerpać możem.“
„Tak kochamy marzenia, że boimy się je realizować.“
„Ci, którzy kochają wszystkie kobiety, zmierzają ku abstrakcji.“
„Nie, mówiłem, nie mogę uwierzyć, że trzeba wszystko podporządkować obranemu celowi. Istnieją środki niewybaczalne. A ja chciałbym kochać mój kraj kochając sprawiedliwość. Nie chcę dla niego każdej wielkości ani wielkości krwi i kłamstwa. Chcę, aby żył dając życie sprawiedliwości.“
„Człowiek jest taki, drogi panie, ma dwie twarze: nie może kochać nie kochając siebie.“
„Miłość fizyczna jest zawsze złączona z poczuciem niewinności i radości. Nie da się kochać we łzach tylko w uniesieniu.“
„Kochać to zgadzać się na to, by się starzeć z drugim człowiekiem.“
„Wody są ledwie oświetlone na powierzchni, lecz czuje się ich ciemną głębię. Morze takie jest, i właśnie dlatego je kocham! Wezwanie do życia i zaproszenie na śmierć.“
„Kocham noc i niebo, o wiele bardziej niż ludzkich bogów.“
„Cudowna noc na Atlantyku. Ta pora pomiędzy zniknięciem słońca a dopiero co wyłaniającym się księżycem, pomiędzy jeszcze jaśniejącym zachodem a już ciemnym wschodem. Tak, bardzo kocham morze – ten spokojny ogrom – te skrywające się ślady na wodzie – te płynne drogi.“