Związane z: Karta

„Satyra albo obrzydza występki, albo ohydza wady szkodliwe ludziom i społeczności, albo karci wyszydzeniem uchybienia pisarzy przeciw zasadom rozumu i dobrego smaku, zawsze w celu poprawy, lub przynajmniej kary najgorszej, to jest zawstydzenia.“

„Czekam, czekam.Obrazy przechodzą jeden za drugim, nie utrwaliły się mocno – zaledwie cienie i wspomnienia.Nicość, nicość.Niepokój mój wzrasta.Przerażające uczucie obojętności chwyta mnie nagle. Nie mogę znaleźć sobie miejsca, jestem stąd wykluczony; jakkolwiek błagam i wysilam się, nic się tu nie porusza, beznamiętny i smutny siedzę niby skazaniec i przeszłość odwraca się ode mnie. […] Jestem żołnierzem, tego muszę się trzymać.Zmęczony podnoszę się i wyglądam przez okno. Następnie biorę jedną z książek [.. ] lecz odstawiam ją na miejsce i biorę drugą. […] i wciąż dochodzą inne książki, coraz szybciej – kartki, kajety, listy.Stoję milczący przed tą stertą. Jak przed sądem.Zniechęcony.Słowa, słowa, słowa – nie dosięgają mnie.Powoli ustawiam książki z powrotem na półkach.Stało się.Cicho wychodzę z pokoju.“

„Dla apatycznych kobiet małżeństwo jest jak gra w karty o nic: nie ma namiętności, ale czas jest wypełniony.“

„Decyzja teherańska zapadła wbrew wszelkim przedwojennym traktatom oraz wbrew Karcie Atlantyckiej z 14 VIII 1941 r., która deklarowała nieuznanie przez Stany Zjednoczone i Wielką Brytanię żadnych nabytków terytorialnych uzyskanych przemocą. W ten sposób Polska, kraj, który pierwszy stawił czoło Niemcom Hitlera, stracić miała ponad połowę swych ziem, za co po zakończeniu wojny winna była otrzymać rekompensatę na zachodzie. Rekompensata ta nie była jednak do końca ustalona i wiele jeszcze mogło się zmienić: dzielono wszak skórę na żywym wciąż niedźwiedziu.“

„Zasiedli społem:Każdy nad stołemWsparty,A każdy w wiścieBił zamaszyścieKarty.I tylko czasemPrzerwą z hałasemCiszę:Każdy na desceKredą po krescePisze.“

„Musi być ktoś, kogo nie znam, ale kto zawładnął Mną:moim życiem, śmiercią; tą kartką.“

„Nie kartka wyborcza nas tu przyniosła i nie kartka wyborcza nas stąd zdejmie.“

„Ma najczęściej skromny wygląd, szare kartki, ale ma w sobie wszystko to, co najpiękniejsze… to książka.“

„Przyrównuje siebie do Rzymianina w którym kult Mitryzmieszał się z kultem Jezusa.Dawne wiary w nim nie wygasły. Czasem myśli, że jestwe władzy demonów.Gromi przeszłość, bojąc się że kiedy ją zgromi, nie będziemiał gdzie złożyć głowy.Najchętniej gra w karty i szachy, żeby własnychnie zdradzać tajemnic.Rękę oparł na pismach Marksa, ale w domu czytaEwangelię.Z ironią patrzy na procesję wychodzącą z rozbitego kościoła.Za tło ma ruiny miasta koloru końskiego mięsa.W palcach pamiątkę trzyma po faszyście poległymw powstaniu.“

„Pamiętasz ten moment, kiedy jako dziecko, w wieku koło siedmiu lat, malujesz obrazek i niebo to niebieski pasek u góry kartki? I wtedy przychodzi ten moment rozczarowania, kiedy nauczyciel mówi ci, że tak naprawdę niebo zajmuje cała wolną przestrzeń na rysunku. I to jest ta chwila, kiedy życie zaczyna być coraz bardziej skomplikowane i nieco nudniejsze, ponieważ zamalowywanie kartki na niebiesko jest raczej nużącym zajęciem.“

„Gdy po tylu, tylu latach jałowych złudzeń zaczął przeczuwać, że człowiek nie żyje, kurwa, tylko przeżywa innych, że zbyt późno uczy się, iż najdłuższego i najużyteczniejszego życia starcza ci tylko na to, by nauczyć się żyć, poznał swoją niezdolność do miłości w zagadce linii swych niemych dłoni i w niewidzialnych cyfrach kart, i usiłował wynagrodzić sobie to nikczemne przeznaczenie spalającym kultem samotnego nałogu władzy, stał się ofiarą własnej sekty, by złożyć siebie w płomieniach tego niekończącego się całopalenia (…) w miarę jak z upływem swych niezliczonych lat odkrywał, że kłamstwo jest wygodniejsze niż wątpliwość, bardziej użyteczne niż miłość, trwalsze niż prawda, niczemu się nie dziwiąc doszedł do hańbiącej fikcji, w której rządził bez władzy.“

„Bywało, że wracam z dalekiejwyprawy, znajdując słowo szukane —na progu. Dziwne są losu karty!Gdy gwiazda, która w przepaść spadajest tą jedyną w smutnym kraju,pełnym wyniosłego chłodu.“

„Nie po kartach się poznaje przeciwnika.“

„Czyż raz jeden tworzyłem, aby zwalić w złomyOłtarze, republiki, kolumny Vendòmy,I pomniki z marmuru, i rapsodów karty?“

„Pewnej nocy prysnął czar.Ptak nie znosił już złotych jaj.Trefne karty rozdał los,Więc przegrałem partię z nim.A życie toczyło się dalej.“

„Miłość to partia kart, w której wszyscy oszukują: mężczyźni, by wygrać, kobiety, by nie przegrać.“

„Głęboko wierzę w wartości europejskie, ale nie można zapomnieć o niezbyt chwalebnych kartach naszej historii. Przypominam, że polityka nie powinna nigdy zapomnieć o moralności. Ponad partykularnymi interesami danej partii, kraju, grupy biznesowej lub jakiejkolwiek innej powinna kierować się humanizmem i poszanowaniem drugiego człowieka. Potrzebujemy utopii, aby małymi kroczkami codziennie się do niej zbliżać.“

„Jeśli chcesz jako fizyk zrobić kawałek naprawdę dobrej roboty, to musisz ją robić nieprzerwanie. A to dlatego, że jeśli układa się w całość pomysły mgliste i trudne do zapamiętania, to tak jakby budowało się domek z kart, bardzo chwiejny, a zapomnienie choćby jednej z nich powoduje rozsypanie się całej konstrukcji. Nie wiesz, jak doszedłeś do tego, co już miałeś i musisz zaczynać budowę od początku. a jeśli masz obowiązki administracyjne lub coś w tym rodzaju, to zawsze coś ci przerywa.“

„Nikt nie zapytał o życie. Musimy grać tymi pieprzonymi kartami, które nam dadzą. Musimy przyjąć te karty i cisnąć nimi, nie oczekując pomocy. Mógłbym również zostać w domu, usiąść na dupie, olać i narzekać, albo przyjąć sytuację, w której zostałem położony i wziąć się w garść…“

„Nie miałem ręki, która karci, kiedy trzeba.“