Związane z: geniusz

„Geniusz oznacza nieskończoną zdolność pokonywania trudności.“
„Są ludzie, którzy sami nie mając geniuszu, posiadają talent pobudzania go u innych.“
„Miernota niczego nie dostrzega poza sobą, ale talent od razu rozpoznaje geniusza.“
„Geniusz to wynik 1 procenta natchnienia i 99 procent wypocenia.“
„Geniusz skrapia swoje dzieła własnymi łzami.“
„Aby być szczęśliwym w miłości, trzeba być geniuszem.“
„Próżno myśl geniuszu świat cały pozłaca,Na każdym szczeblu życia rzeczywistość czeka.“
„Kiedy na świecie zjawia się prawdziwy geniusz, poznać go po tym, że wszystkie tępaki sprzysięgają się przeciw niemu.“
„Talent może być ci czasem przebaczony, geniusz – nigdy.“
„Swoje powstanie zawdzięczają arcydzieła geniuszowi, wykończenie – pracowitość.“
„Angielscy geniusze wyprzedzają modę, niemieccy idą za nią.“
„Istnieje obecnie tylu geniuszów, że należy być zadowolonym, gdy niebo obdarzy nas dzieckiem, które nie jest genialne.“
„Wierzyć swej własnej myśli; wierzyć, że to, co w głębi Twego serca prawdziwe jest dla ciebie, jest prawdziwe dla wszystkich ludzi – to jest geniusz.“
„Samotność, to ochrona przeciętności, polega na geniuszu surowego przyjaciela.“
„Człowiek powinien nauczyć się dostrzegać i obserwować ten promyk światła, który przemyka przez jego umysł od środka, bardziej niż blask firmamentu wieszczy i mędrców. Ale on odrzuca swoje myśli nie zauważając ich, ponieważ są jego. We wszystkich dziełach geniuszy, rozpoznajemy swoje własne odrzucone myśli: wracają do nas z pewnym wyobcowanym majestatem.“
„Geniusz, gdy tylko zacznie parać się dziennikarstwem, natychmiast staje się przeciętnością.“
„Zaczynaj wszystko, co możesz zrobić lub o czym marzysz. Zuchwałość mieści w sobie geniusz, siłę i czary. Nie zwlekaj!“
„Najszczęśliwszy geniusz ledwo dokaże, ażeby samym instynktem i naturą wyniósł się nad pospolitość. Sztuka jest sztuką, kto jej nie zbadał, nie może zwać się poetą, ani artystą.“
„Nie chciałeś wziąć ze mną ślubu w kościele i to złamało serce mojej biednej matce, o czym dobrze wiesz. Tak cię kochałam, że było mi obojętne, czyje serce łamię dla ciebie. Och, że też mogłam być taka głupia. Sobie samej też złamałam serce. Wyrzekłam się wszystkiego, w co wierzyłam i co było mi drogie, bo byłeś taki cudowny i tak mnie kochałeś, że tylko twoja miłość się liczyła. Miłość była jedyną piękną rzeczą na świecie, prawda? Miłość była skarbem, który tylko myśmy posiadali i którego nikt poza nami nie posiadał, i nie mógł posiadać, prawda? Ty byleś geniuszem, a ja byłam twoim całym życiem. Byłam twoją towarzyszką życia i twoim ślicznym czarnym kwiatem. Sentymentalne bzdury. Miłość to jeszcze jedno plugawe kłamstwo. […] Do diabla z miłością. […] Miłość to te wszystkie plugawe sztuczki, których mnie nauczyłeś, a które sam wyczytałeś pewnie w jakichś książkach. Doskonale. Tylko ze ja mam dosyć ciebie i mam dosyć miłości. Twojego rodzaju miłości. Ty pisarzu.“
„Grecy! Rzymianie! Dostojność instynktu, smak, metodyczne badanie, geniusz organizacji i zarządu, wiara, wola przyszłości ludzkiej (…)“