Związane z: cóż

„Cóż za bezgraniczna pycha przypisywać zjawiskom sprzeczności, w które wplątują nas nasze nieudolne pojęcia! (…) Jeżeli cała analiza Historii przeprowadzona według Metody operuje podobnymi trikami, to jest naprzód wprowadza pojęcia, a później bierze sprzeczności za sprzeczności obserwowanego materiału, to ładnie będzie wyglądało Imperium wzniesione na takich fundamentach.“
„Więc cóż Zachód może nam ofiarować? Wolność od czegoś to dużo, ale to za mało, to o wiele mniej niż wolność ku czemuś.“
„Biedna Polska! Cóż to za egzaltowany naród. Jak Polacy mogli się łudzić, że Anglia i Francja im pomogą?!“
„Cóż jednak mają wspólnego Ateny z Jerozolimą? Kościół z Akademią? Heretycy z chrześcijanami?“
„Cóż jest więcej niesprawiedliwego, jak kiedy ludzie nienawidzą tego, czego nie znają?“
„Cóż z tego, że dobro zwycięża, jeśli zło stać na przegraną.“
„Cóż z tego, że prawda gra główną rolę, jeśli głupota pilnuje kurtyny.“
„Cóż to za religia, która potępia nienawiść, ale jeszcze mocniej miłość?“
„Zapomniałem Ci podziękować…– Nie wam, panie, dziękować, ale mnie. To wy mnie żeście ratowali, w mojej obronie ponieśliście uszczerbek. A ja? Co ja takiego uczyniłem? Że człeka rannego, bez czucia, opatrzyłem, na wóz pokładłem, nie dałem szczeznąć? To zwykła rzecz, panie wiedźmin.– Nie taka znowu zwykła, Yurga. Zostawiano mnie już… w podobnych sytuacjach… Jak psa…Kupiec, opuściwszy głowę, pomilczał.– Ano, cóż, paskudny otacza nas świat – mruknął wreszcie.“
„Cóż, takie czasy. Stworzenia, które wy zwykliście zwać potworami, od pewnego czasu czują się coraz bardziej zagrożone przez ludzi. Nie dają już sobie rady same. Potrzebują obrońcy. Takiego… wiedźmina.“
„Więc cóż jest piękno? Wód słoneczne bryzgi?Diament w popiołach? Pamięć? Doskonałość?Gdyby to tylko – byłoby za mało! –Dusza, rozpięta raz na Krzyżu Myśli– Wyrazi – Całość!“
„Byliście pokonani już w waszych największych zwycięstwach; cóż będzie z wami w klęsce, która nadciąga?“
„I cóż powiecie na to,Że już się zbliża lato?“
„Cóż widzę w początkach chrześcijańskiej doby? Wojny, zawieruchy, bunty, masakry, owoce chciwości i ambicji zbrodniarzy, którzy ubiegali się o papieski tron; już to rydwany ciągnęły w Rzymie dumnych arcykapłanów twego przerażającego Kościoła; już to plamiły ich zbytek i lubieżność; już to okrywali się purpurą.“
„Pisarz nie powinien objaśniać swojego dzieła, po cóż bowiem pisałby powieść, która jest wszak maszyną do wytwarzania interpretacji.“
„Chcę, aby moje książki były przystępne dla każdego. Przestało mnie bawić pisanie językiem trudnym i niezrozumiałym, co robiłem na studiach, aby zabłysnąć inteligencją. Cóż za arogancja. Pisanie językiem prostym, a jednocześnie powiedzenie rzeczy ważnych – to jest wyzwanie.“
„Cóż, życie przemija, ale się nie kończy.“
„Cóż to za dziwny gatunek, ci poeci, jeśli potrafią głosić chwałę Jowisza jako żywej istoty, a zachowują milczenie wobec Jowisza – ogromnej kuli złożonej z metanu i amoniaku.“
„Miejsce, jakie zajmujemy we „wszechświecie” – punkcik, i żeby tylko! Po cóż zadawać sobie ciosy, skorośmy tak oczywiście znikomi? Taka konstatacja natychmiast nas uspokaja; odtąd koniec z wszelką szamotaniną, metafizyczną bądź inną. Później jednak ów punkcik się nadyma, rozrasta, zajmuje całą przestrzeń. I wszystko zaczyna się od nowa.“
„„Rzecz jest, rzecz będzie, nie ma być osoba?”– A potem dodał zimno: „I ja raczęO kiju przywlec się, gdy przyjdzie pora.”Tu zaś obrócił się do Artemidora,Dla dwojga razem grzeczność dając jedną,I wspomniał: „Wiele niech nie czyta chora –Szkoda, że stare rękopisma rzedną.Dobrze jest miewać wzgląd na autora,Kiedy się czyta – cóż za rzecz przedziwnaCzytanie!“