Związane z: cóż

„Jego wielki mózg zmuszał go do takiego postępowania co najmniej raz w miesiącu w ciągu trzech ostatnich lat – do wynajmowania obcych ludzi, którzy mieli go związać i nieco poddusić. Cóż za metoda na przetrwanie!“
„Elizo, w tylu książkach, które ci przeczytałem, było napisane, że miłość jest czymś najważniejszym. Może powinienem teraz powiedzieć, że cię kocham – dodałem.– Mów.– Kocham cię, Elizo.Eliza zastanawiała się przez chwilę.– Nie – powiedziała w końcu – nie podoba mi się.– Dlaczego?– To tak, jakbyś przystawił mi pistolet do skroni. To tylko sposób zmuszenia kogoś do wypowiedzenia czegoś, czego prawdopodobnie nie myśli. Cóż innego mogę odpowiedzieć ja czy k t o k o l w i e k inny jak tylko, że «Ja też cię kocham»?– Nie kochasz mnie?“
„W szkole teatralnej uczą rzemiosła, przekazywania tekstu, jego interpretacji i analizy, ale nie uczą jednej istotnej rzeczy – nie ma takiego przedmiotu jak świadomość, po co się wychodzi na scenę. Tego mi zawsze brakowało i w związku z tym musiałem nadrabiać to w pracy. Świadomość wychodzenia na scenę zdobyłem wraz z uczestnictwem w serialu „Pogranicze w ogniu”. A jeśli chodzi o moje aktorstwo, to staram się kierować taką zasadą, że każdy człowiek w każdym zawodzie powinien sobie znaleźć pretekst do zabawy. Jeżeli praca nas zaczyna nużyć, denerwować, przestajemy ją lubić, to znaczy, że musimy się zastanowić, czy warto tę pracę wykonywać. Myślę, że dla zdrowia psychicznego, dla dobrej kondycji całego społeczeństwa dobrze byłoby, gdyby taką zasadą kierowali się wszyscy. Bo nawet jeśli kopie się dół łopatą i robi się to beznamiętnie, to dół ten będzie słaby i nieciekawy, a cóż dopiero w przypadku aktorstwa.“
„Nie wrócą te lata jak pamięć niewierna,Gdy wrócą wspomnieniem – cóż to da?Żyj chwilą, nim minie jedyna i piękna,Żyj chwilą, tak długo, jak długo trwa.Żyj chwilą, nim minie jedyna i piękna,Żyj chwilą, dopóki jeszcze trwa.“
„Do młodego kowboja: Ile masz wzrostu? – Sześć stóp i siedem cali! – cóż dajmy spokój tym sześciu stopom. Bardziej interesuje mnie te siedem cali.“
„Cóż, nie mamy innego środka, by opanować naszą popędliwość, jak tylko inteligencja.“
„Sprzeciwiam się dalszym podnoszonym przez Pana argumentom, że człowiekowi w ogóle nie może zabraknąć pociechy płynącej ze złudzenia religijnego, że bez niej nie zniósłby on trudów życia, okrutnej rzeczywistości. Owszem, nie zniesie tego człowiek, któremu Pan już od dzieciństwa sączył tę słodką czy słodko-gorzką truciznę. Cóż jednak z innym – tym, który wzrastał w trzeźwości?“
„Cóż z tego, że nie wierzymy w Boga. Bogu nie przeszkadza to wierzyć w nas.“
„Cóż jedną matką jaką znasz jest nadzieja…Głupią matkę masz…Jeśli wiesz co chcę powiedziećI jutro gdy obudzisz sięPoczujesz swą w nocniku dłońJeśli wiesz co chcę powiedzieć…“
„Cóż po bogactwie, jeśli używać się wzbraniasz.“
„Jeśli masz zdrów żołądek i lędźwie, i nogi,To i cóż ci dać mogą by skarby królewskie?“
„Na cóż srebro i złoto, na cóż skarby w ziemi zagrzebane ukradkiem i z trwogą strzeżone.“
„Liberum veto było tylko potworną formą prawną tego, co się działo wewnątrz Polski. A treścią wewnętrzną Polski ówczesnej był zanik czynnika państwowego na rzecz czynnika partyjnego. Partyjność – oto co zgubiło Polskę w XVIII wieku! Polska była krajem ludniejszym i bogatszym od wielu innych krajów w Europie. Ale – to takie proste – siła państwowa Polski była rozparcelowana przez partie, które prowadziły niezależnie od władzy państwowej pertraktacje z państwami obcymi. A więc zamiast jednej Polski było ich kilka małych: Polska Potockich, Polska Familii, Polska Branickiego, Polska radziwiłłowska. Sama Polska Potockich była może silniejsza od niejednego państwa. Ale cóż z tego, kiedy polityka Potockich była zaraz anulowana przez politykę Czartoryskich ze względu na zasadę konkurencji partyjnej. W ten sposób całe to wielkie państwo stawało się zerem siły politycznej.“
„Tak dobrze oddzielałam życie prywatne od zawodowego, że zaczęłam mieć na to inne spojrzenie. W końcu musiałam wyjaśnić parę spraw, opowiedzieć prawdziwą wersję. Cóż, wpadam w żartobliwy nastrój i zaczynam gadać jak najęta, żeby trzymać wszystkich na dystans.“
„Jesteś najwspanialszym kochankiem jakiego miałam.– Cóż, bardzo dużo ćwiczyłem jak byłem sam.“
„A co jeżeli, rzeczywistość tak naprawdę jest iluzją i nic nie istnieje?– Cóż, w takim razie zdecydowanie przepłaciłem mój nowy dywan.“
„A cóż to takiego jest ta narodowość, jeśli nie czystym przypadkiem? Wypadkową serii zbiegów okoliczności, na które i tak nie mamy wpływu, tak jak na płeć czy kolor oczu, z którymi się rodzimy.“
„Naprawdę i niezależnie od innych rzeczy, cóż to za niesamowita, cudowna przygoda – to życie, moje życie.“
„Z nim będziesz szczęśliwsza,Dużo szczęśliwsza będziesz z nim.Ja, cóż –Włóczęga, niespokojny duch,Ze mną można tylkoPójść na wrzosowiskoI zapomnieć wszystko.“
„Mówię tak, jak gdybym bardzo kochała Boga – miłością osobistą i czułą. Gdybyś był w moim sercu, mógłbyś powiedzieć: Cóż za hipokryzja.“