Związane z: chwilka

„Naprawdę cieszę się, że widzę ciebie znówChoć było tyle ciężkich chwil, tyle niepotrzebnych słówTyle emocji złych, naprawdę mocnych słówI nieudanych prób, przegranych, ciężkich próbNaprawdę cieszę się, że patrzę w twoje oczy, znówŻe rozmawiamy dziś, dziękuję, że dziś przyszłaś tuBez ciebie wszystko było dla mnie tak nieważneNaprawdę kocham cię, naprawdę.“

„Długi, wolny weekend to czas relaksu i beztroskich chwil, czas wyciszenia po całym tygodniu wytężonej pracy. Jak ja lubię ludzi, którzy deklarują, że udają się wtedy na poszukiwanie spokojnego miejsca do wypoczynku! Zawsze kończy się tak samo: lądują w gwarnym tłumie na Krupówkach.“

„Warto, moim zdaniem, na pewnym etapie życia pokusić się o pełną akceptację faktu, że w starciu z naturą przemijania jesteśmy bezbronni. A w związku z tym powinniśmy każdą sekundę życia poświęcać na próby takiego zagospodarowania wszystkich chwil, aby – podsumowując życie – nie dojść do wniosku, że było ono kompletnie pozbawione sensu.“

„To jedna z tych chwil, kiedy barwy się rozpadają, a życie szarzeje w bezsilnych dłoniach. Mistyczny odpływ. Bezdźwięczna cezura między oddechami. Ukąszenie czasu, który powoli pożera serce.“

„Coś, czego nie znamy, wyrasta z każdej naszej chwili. Czas kradnie nam nas samych i lepi z naszych ukradzionych chwil swoje straszne, ohydy pełne dzieło.“

„Najpiękniejszych chwil w życiu nie zaplanujesz. One przyjdą same.“

„A ja uciekłem, bo mnie męczy rap gra,jeszcze chwil parę, musiałby mnie ktoś uwięzić w kaftan,jestem za stary, żeby walczyć już o względy świata,chcę wszystkie prace swoje spalić, jak przed śmiercią Kafka.“

„Ważne są tylko te dni, których jeszcze nie znamyWażnych jest kilka tych chwil, tych na które czekamy.“

„Los okazał się jak dotąd dla mnie łaskawy.Mogła mi nie być dana pamięć dobrych chwil,Mogła mi być odjęta skłonność do porównań.Mogłam być sobą – ale bez zdziwienia,A to by oznaczało, że kimś całkiem innym.“

„(…) władzę, jaką alkohol rozciągnął nad ludzkością, niezaprzeczenie zawdzięcza on swej sile rozbudzania mistycznych właściwości natury ludzkiej, zazwyczaj dławionych przez suche fakty i suchy krytycyzm chwil trzeźwości.“

„Szanuj, drogie dziecię moje,W małym ziarnku – przyszłe plony,W małej kropli – przyszłe zdroje,W szelągu – miliony.W każdej myśli – zaród czynu,Życie – w chwilce co ucieka,A sam w sobie – szanuj, synu,Przyszłego człowieka!“

„Coś niedobrego działo się z czasem, myślała, rozklejał się i rozwarstwiał. Dwie wielkie płyty tektoniczne czasu z ponurym grzmotem odsuwały się od siebie, tworząc już na następne miliony lat podział na „kiedyś” i „teraz”. „Teraz” było szorstkie, kanciaste i milczące – w nocy ciężki sen, resztki gniewu po przebudzeniu, jakby we śnie prowadziło się wojny. „Kiedyś” wydawało się stąd ciągłe i rytmiczne, dźwięk lekkiej piłeczki pingpongowej, kiedy uderza o gładki stół, wzorzysta tkanina chwil, w której każda była częścią innej.“

„Bóg… kiedy skończył stwarzać psa, usiadł na chwilkę, by mu się przyjrzeć… żeby stwierdzić, że był doskonały, że nic mu nie brakowało i że nie można go było stworzyć lepiej.“

„Na śniegu krew, na bramach lódNiezapomniany obraz dni, tu ginął tłum z nadzieją w sercu (…)Czas pokrył bólu ślad, lecz pamięć w sercu głęboko będzie trwać! Głęboko będzie trwać! Do końca życia.Wskrześ w sobie pamięć tamtych chwil, okrzyków echo, syren ryk, modlitwy szept i kule w piersiach!Przed barykadą żywych ciał twój padał rozkaz, by oddać strzałSpadł nowy śnieg lecz gorycz przetrwa.“