Związane z: Chory

„Teraz przyznaje się do zwątpienia.Są chwile, kiedy wydaje się, że zmarnowałem życie.Bo ty jesteś mową upodlonych,mową niezrozumiałych i nienawidzącychsiebie bardziej może niż innych narodów,mową konfidentów,mową pomieszanych,chorych na własną niewinność.Ale bez ciebie kim jestem.Tylko szkolarzem gdzieś w odległym kraju,A sukces bez lęku i poniżeń.No tak, kim jestem bez ciebie.Filozofem takim jak każdy. (…)“

„Kulawy, stary i chory powinien być chroniony prze społeczeństwo, bo jest obowiązkiem ludzkości, żeby nikt nie cierpiał.“

„Nie ma mówców tam, gdzie teatr jest zachrypnięty. Teatr cierpiący na próchnicę idzie w parze z narodem chorym na próchnicę.“

„Trzeba robić różne rzeczy i sprzedawać je bogaczom, zanim poumierają. Oni wszyscy są chorzy i wykitują.“

„Co robiłbym bez grudniowych wiatrów, które jazgocząc wpadają przez rozbite szyby, jak mógłbym żyć bez zielonych błyskawic latarni morskiej, ja, który opuściłem mój płaskowyż mgieł, śmiertelnie chory na febrę wplątałem się w rozgardiasz wojny federalnej i niech pan nie myśli, że zrobiłem to z patriotyzmu, jak mówi encyklopedia, czy żądzy przygód, czy coś w tym rodzaju, bo gówno mnie obchodziły federalistyczne zasady, które niech Bóg ma w opiece w swym świętym królestwie, nie, mój kochany Wilsonie, zrobiłem to wszystko po to, by poznać morze.“

„Myślałam zawsze, że to piękny i wzniosły stan ducha, szlachetny i godny, nawet, jeżeli unieszczęśliwia. Przecież tyle ballad ułożyłam o czymś takim. A to jest organiczne, Geralt, podle i przejmująco organiczne. Tak może się czuć ktoś chory, ktoś, kto wypił truciznę. Bo tak, jak ktoś, kto wypił truciznę, jest się gotowym na wszystko w zamian za odtrutkę. Na wszystko. Nawet na poniżenie.“

„Zwyczajem wszystkich szpicli świata unikali patrzenia w oczy i jak wszyscy szpicle świata mieli pospolite i wyblakłe gęby, którym usilnie starali się nadać mądry wyraz, dzięki czemu przypominali umysłowo chore małpy.“

„Kompania mi się trafiła – podjął Geralt, kręcąc głową. – Towarzysze broni! Drużyna bohaterów! Nic, tylko ręce załamać. Wierszokleta z lutnią. Dzikie i pyskate pół driady, pół baby. Wampir, któremu idzie na pięćdziesiąty krzyżyk. I cholerny Nilfgaardczyk, który upiera się, że nie jest Nilfgaardczykiem.- A na czele drużyny wiedźmin, chory na wyrzuty sumienia, bezsiłę i niemożność podjęcia decyzji – dokończył spokojnie Regis. – Zaiste, proponuję podróżować incognito, by nie wzbudzać sensacji.- I śmiechu – dodała Milva.“

„Chcę przestrzec ustawodawców przed konsekwencjami, jakie pociąga za sobą nadanie praw obywatelskich półmałpom, istotom na niższym szczeblu rozwoju, chorym dzieciom, niedomagającym i zwariowanym trzynaście razy do roku w czasie menstruacji, całkowicie pomylonym podczas ciąży, a nieodpowiedzialnym przez resztę żywota, nieświadomym zbrodniarkom, instynktownie występnym, zwierzęco złym – bez świadomości.“

„Stanął w ogniu nasz wielki dom!Dom dla psychicznie i nerwowo chorych!“

„Nie wyleczy się chorego, który nie wierzy w swoją chorobę.“

„Grzesznik jest w Kościele właściwym człowiekiem na właściwym miejscu, tak jak chory jest na miejscu w klinice czy poczekalni u lekarza.“

„Koszmarnie jest być biednym, to żadna tajemnica; koszmarnie jest chorować i być głodnym i bez grosza; koszmarnie jest być głodnym i chorym aż do ostatniego dnia. Nędzne posady, których większość z nas musi zachować; nędzne zajęcia, których większość z nas musi szukać, o które musi błagać; nędzne zajęcia, których nie znosimy całą znużoną duszą i w które wciąż musimy się angażować… mój boże, alkoholicy, poeci, samobójcy, narkomani, szaleńcy, których to wszystko odrzuca! Nie rozumiem, dlaczego musimy żyć w taki potworny, straszny i zupełnie beznadziejny sposób w stuleciu, w którym jedna cywilizacja wynalazła z całą determinacją siłę dostatecznie dużą, by nas wszystkich zabić.“

„Niesamowity z ciebie facet. Dużo czasu spędzasz samotnie, prawda?– Owszem.– Co się złego zdarzyło?– Byłem już chory na długo przedtem, nim mnie poznałaś.– A teraz też jesteś?– Nie.– No to co się stało?– Nie lubię ludzi.– Myślisz, że to jest w porządku?– Pewnie nie.– A zaprosisz mnie któregoś wieczoru do kina?– Może.“

„Gdy tylko Otylia otrzymała złoty medal i podjęła decyzję o zlicytowaniu go z myślą o dzieciach chorych na białaczkę, polscy przyjaciele zaraz mnie o tym poinformowali. Ta historia wzruszyła mnie z trzech powodów. Po pierwsze dlatego, że ja jestem synem mistrzyni. Moja matka była sprinterką, zdobywającą medale dla Francji w latach 40. Po drugie – cieszy mnie przypadek Otylii, gdyż obala on krzywdzący stereotyp, wedle którego sportowcy nie są wykształconymi ludźmi. Tutaj natomiast mamy wyraźny dowód na to, że sportowcy są osadzeni w kulturze i interesują się światem. Po trzecie wreszcie – raduje mnie to, ponieważ jedna z najlepszych pływaczek na świecie, osoba zdrowa i w pełni sił, pomyślała o dzieciach, które takim zdrowiem i siłą nie mogą się poszczycić. Nie było w tym ani krzty narcyzmu czy samouwielbienia – to było coś naprawdę wspaniałego i altruistycznego z jej strony.“

„Czasem łatwiej postawić chorego na nogi, niż postawić diagnozę.“

„Medycyna i gimnastyka leczą ciało. Lekarstwem dla chorej duszy jest tylko filozofia.“

„„Rzecz jest, rzecz będzie, nie ma być osoba?”– A potem dodał zimno: „I ja raczęO kiju przywlec się, gdy przyjdzie pora.”Tu zaś obrócił się do Artemidora,Dla dwojga razem grzeczność dając jedną,I wspomniał: „Wiele niech nie czyta chora –Szkoda, że stare rękopisma rzedną.Dobrze jest miewać wzgląd na autora,Kiedy się czyta – cóż za rzecz przedziwnaCzytanie!“

„Pielęgniarkom rzeczywiście nie brakuje okazji do obserwacji i jeśli tylko są inteligentne, to warto ich słuchać. Z jakże różnymi ludźmi mają do czynienia! Na pewno stykają się nie tylko z próżnością i kaprysami, ale czasem widzą coś naprawdę interesującego czy wzruszającego. Widują zapewne przykłady płomiennego, bezinteresownego, pełnego wyrzeczeń oddania, heroizmu, męstwa, cierpliwości i rezygnacji, a także prób i poświęceń, które nas najbardziej uszlachetniają. W pokoju człowieka chorego można się nauczyć więcej niż z opasłych tomów. […]“

„Zdarza się, że ludzka natura wznosi się na wyżyny w chwilach próby, ale najczęściej w pokoju chorego widać więcej słabości niż siły. Więcej egoizmu i braku cierpliwości niż szlachetności i męstwa. Na świecie tak rzadko zdarza się prawdziwa przyjaźń! I niestety […], większość ludzi nie traktuje życia poważnie, aż do chwili, w której jest już na to za późno.“