Gry
Wszystkie emotikony
Slang
Cytaty
Nowy
Strona główna
»
biegły
Związane z: biegły
„To serial zła, z przeszłości zbieg,Nagroda za nasz własny lęk,Video film na gorszy czas,Czas nocnych mar – śródmiejski chwast.Nie dajmy mu na oślep biecI wdzierać się do naszych serc.Nasz gorszy rok, nasz gorszy bóg,Lecz złem za zło nie płaćmy już.“
„Bywa, że jestem hedonistą i chcę mieć to wszystkoChcę mieć to szybko, wszystko albo nic, wiesz tak wyszłoWas kurwa nie obchodzi moja przyszłość, ale czas biegnie, mijaKoniec jest blisko, bliżejZ każdą minutą, którą tutaj gnije,Hip-hop dla mnie to bezpowrotny biletWas kurwa nie obchodzi rap no i to czym żyjeTak jak nie obchodzi was to czy zginęNie pytam was co robić mamPatrz mi w oczy przełknij ślinęI pomyśl o tym co byś zrobił, sam przełknij ślinę.“
„A on biegł wybrzeżami coraz innych światów,Odczłowieczając duszę i oddech wśród kwiatów“
„Już świt pierwszą roznietą złoci się po ścianie,Gdy właśnie słychać kroki i do drzwi pukanie…Więc zrywam się i biegnę! Wiatr po niebie dzwoni!Serce w piersi zamiera… Nie!… To — Bóg, nie oni!…“
„Czas biegnie zazdrosny o słowa.“
„tak bardzo cię kochammówiłam o tym wodziektóra biegłapo ostrym żwirzemówiłam o tympromieniom słońcato harfa grałapod moim oddechemmuzykaowijała ziemięjak warstwa powietrzai moje płucaśpiewały“
„Gdzież nasza róża,Pytam was bracia?Zwiędła nam róża,Dziecko to ranka.Tylko nie mówcie:Tak młodość więdnie!Tylko nie mówcie:Tak życie biegnie!“
„Ojciec Święty Pius XII mówił cudowne rzeczy o Warszawie, pogrążonej w walce powstańczej o honor i wolność. Nazwał ją: „Miastem opromienionym aureolą wytwornej kultury, miastem dziś przemienionym dla swych własnych synów w ognistą kaźń. Ale nie tylko (…). Nazwał ją „tyglem, w którym oczyszcza się i uszlachetnia złoto najwyższej próby” (15 XI 1944) (…). Niedawne to chwile, gdy przez Archikatedrę biegł front walki. Nacierała nienawiść najeźdźcy, broniła świętych ołtarzy miłość i wiara powstańców warszawskich. Tu na posadzce, którą omywamy dziś wodą poświęconą, płynęły potoki krwi najlepszych synów Stolicy. Tu ułożono z ich ciał istny stos ofiarny, który miał zaświadczyć wobec całej ludzkości, że Polacy giną pro aris et focis (za ołtarze i ogniska domowe) w samym „sercu Stolicy”, w Archikatedrze Świętego Jana. Czy to wylanie krwi ofiarnej nie jest najwierniejszym wyrazem przedziwnej jedności spraw ludzkich i Bożych w Ojczyźnie naszej? Gdy posnęli snem śmierci najlepsi synowie Narodu na sercu Oblubienicy miasta, najeźdźcza nienawiść usypała im kopiec grobowy z kolumn, sklepień i ścian i Katedry, wysadzonej w powietrze przez niemieckie Vernichtungskommando w nadziei, że już się nie porwą do broni. Ale trotyl, który zniszczył 90% murów świątyni, nie zdołał zabić ducha synów Narodu. Kopiec grobowy stał się kolebką zmartwychwstania. Miłość ofiarna dźwignęła mury, a wiara budzi nadzieję na nowe, lepsze życie. Ci, którzy tu padli, pouczyli nas, jak trzeba żyć i umierać w obronie największych świętości Narodu. Padając w obronie Katedry pouczyli nas, że nie wystarczy żyć z wiary: trzeba umieć dać życie za wiarę; nie wystarczy składać Bogu ofiarę z Ciała i Krwi Jego Syna: trzeba oddać własne ciało i krew Ojcu śmierci i życia. Oto „tygiel warszawski”, w którym odmieniło się życie nasze tak bardzo, iż Stolica budziła w całym świecie uczucie podziwu, „które każe nisko pochylić czoła przed męstwem bojowników i ofiar”. „Te ofiary – mówił Pius XII – i ci bojownicy wykazali światu, do jakich to wyżyn wznieść się potrafi bohaterstwo zrodzone i podtrzymywane przez owo tak szlachetne poczucie honoru człowieka i przez silne przekonanie wiary chrześcijańskiej”. (15 XI 1944).“
„Miejsce, w którym stoimy jest niezwykle wymowne. Tędy przechodził front wojenny, gdy w czasie powstania warszawskiego wojska niemieckie wdarły się tutaj, gdzie stoi pomnik obrońcy ludu, marszałka Małachowskiego, aby założyć front na linii od Kaplicy Literackiej do Kaplicy Prymasowskiej. Z drugiej strony broniły się oddziały powstańcze. Tędy biegła linia frontu, tutaj lała się krew. Tutaj też wypowiadano nadzieję i oczekiwanie, że Bóg strąci mocarzy z tronu, a walczących powstańców poderwie z prochu do życia. Stoimy (…) na froncie walki, która się tutaj rozegrała, wiemy kto zwyciężył.“
„(…) jedyny most pomiędzy tobą i bliźnim biegnie drogą Boga.“
„Nie biegnij za szybko przez życie bo najlepsze rzeczy zdarzają się nam wtedy, gdy najmniej się ich spodziewamy.“
„Michael Johnson biegnie teraz tak jak podbiega się do autobusu.“
„Prawa są jakoby lekarstwa, w którego dawaniu, żaden biegły lekarz na osoby niema baczenia.“
„Praktyki pozbawionych skrupułów spekulantów walutowych, odrzucone przez serca i umysły obywateli, zostały postawione w stan oskarżenia przed sądem opinii publicznej. Prawdą jest, że się starali, ale ich działania biegły torem przestarzałej tradycji. Stanąwszy wobec załamania rynku kredytowego, zaproponowali jedynie udzielanie nowych pożyczek. Pozbawieni perspektywy zysków, którymi mogli zachęcać ludzi do podążania za ich fałszywym przywództwem, uciekli się do nawoływań, płaczliwie błagając, aby znów obdarzono ich zaufaniem. Znają jedynie reguły pokolenia egoistów. Nie mają żadnej wizji, a kiedy brakuje wizji, naród ginie.“
„Musi być do wyboru,Zmieniać się, żeby tylko nic się nie zmieniło.To łatwe, niemożliwe, trudne, warte próby.Oczy ma, jeśli trzeba, raz modre, raz szare,Czarne, wesołe, bez powodu pełne łezŚpi z nim jak pierwsza z brzegu, jedyna na świecie.Urodzi mu czworo dzieci, żadnych dzieci, jedno.Naiwna, ale najlepiej doradzi.Słaba, ale udźwignie.Nie ma głowy na karku, to będzie ją miała.Czyta Jaspersa i pisma kobiece.Nie wie po co ta śrubka i zbuduje most.Młoda, jak zwykle młoda, ciągle jeszcze młoda.Trzyma w rękach wróbelka ze złamanym skrzydłem,własne pieniądze na podróż daleką i długą,tasak do mięsa, kompres i kieliszek czystej.Dokąd tak biegnie, czy nie jest zmęczona.Ależ nie, tylko trochę, bardzo, nic nie szkodzi.Albo go kocha albo się uparła.Na dobre, na niedobre i na litość boską.“
„Z człowiekiem jest jak z polem – czasem biegnie przez nie żyła złota, ale właściciel nic o tym nie wie.“
„Chciałem biec za nim, ale przypomniałem sobie, że byłoby śmieszne biec w skarpetach za kochankiem swej żony, a nie chciałem być śmieszny, chciałem być straszny.“
„Kiedy w twoim kierunku biegnie jakiś pies, zagwiżdż na niego.“
„Muzyka dla mnie, to powietrze, którym oddycham, to krew, która biegnie przez moje żyły, która trzyma mnie przy życiu.“
„Życie biegnie wahadłowym ruchem miedzy bólem i nudą, a są to faktycznie jego ostateczne składniki.“