furda

Staropolskie słowo, które według słownika języka polskiego PWN oznacza rzecz błahą. Bardziej naturalne wydaje się jednak inne znaczenie, mianowicie – furda to tyle co bzdura, granda, skandal. Dziś jest to słowo używane przez pseudo-inteligentów i niedzielnych miłośników mowy staropolskiej. Czasem jako substytut popularnego przecinka, najczęściej jednak w znaczeniu – „bzdura”.

„Furda podpisy i układy! Kłamie inkaust, krew jest szczera!” -Ależ farmazony prawisz, drogi kolego! -Furda! Mój wywód to czysta logika. -Furda! Znowu się nie udało. -Te, patrz jaka gryfna krasawica. -Furda! Niezbyt urodziwa ona jest.