Dygać

Bać się.

– Koleś, nie dygaj!

Potocznie o erekcji

-Spójrz na tą laskę, co za kształty! -Co, dygnął ci?

Na Kujawach oznacza m.in. szybko biegnąć, jechać, a nawet iść itp.

– Zobacz na niego, szybki jest. – Ale zadyguje/dyga!

Słowo „dygać” pojawia się raczej często w książkach typu „Lektura Szkolna Obowiązkowa”. Dosłownie znaczy „ukłonić się przed kimś” raczej w wersji kobiecej, co polegało na uchwyceniu końca sukienki, podniesieniu lekko do góry i pochyleniu głowy. Następnie zginało się kolana i oto dygnięcie. Potocznie (w niektórych ulicach mniejszej miejscowości niedaleko Poznania) mówi się tak na drżenie.

1 – No normalnie jak go widzę to się cała dygam 2 – Jak mnie wziął do tablicy to ku.rwa myślałem, że zacznę dygać.

Po wstawieniu odpowiednich przedrostków przyjmuje znaczenia: bić się, uderzać itd. dygać – bić, szturchnąć np. dygać (kogoś); nadygać (komuś); przydygać (komuś, w coś); wydygać (komuś, w coś); zadygać (komuś, w coś)

-Kto mnie dygnął? (szturchnął) -Ale mu przydygał/wydygał/zadygał(uderzył go)/nadygał (bił go)! -Wczoraj wydygał/przydygał/zadygał w drzewo.

Na Kujawach bliżej nieokreślone słowo, mające wiele znaczeń. Zastępuje wiele słów, wzmacniając i podkreślając je.

Ale on nadyguje muzykę/w tę grę! (słucha/gra głośno lub ciągle) Ktoś mi zadygał telefon! (ukradł) Ten komputer się zadyguje. (zacina) Dygnij ją. (szturchnij, zaczep) Napisałam mu, a on mi oddygał sms-a. (odpisał) Ale wydygał/oddygał! (odwalił, zrobił, postąpił) -Uderzył mnie! -Oddygaj mu! (oddaj – zrób to samo)

śmierdzieć

Ale on dyga! Bleeee!