Cytaty

„Brak horyzontu zdarzeń oznacza, że nie ma czarnych dziur – w tym znaczeniu, że światło nie może z nich uciec“
— Stephen Hawking
„Bóg tworząc mężczyznę, wprawiał się.“
— Andrzej Majewski
„Wszystko, co było głębokim, powstało tylko z rozpaczy ostatecznej i zwątpienia.“
— Stanisław Ignacy Witkiewicz
„Dzieło zrobione dla ludzi znajdzie zawsze ludzi, którzy potrafią je ocenić.“
— Eugène Delacroix
„Nie powinniście się nigdy bać tego co ludzie powiedzą o tym w co się ubieracie.“
— Serj Tankian
„Księża będą zawsze wykorzystywać ciemnotę i przesądy ludu. Będą posługiwać się religią jak maską, pod którą kryje się obłuda i zbrodniczość ich poczynań.“
— Tadeusz Kościuszko
„Przyjaciele, widziałem Was nieogolonych, ubłoconych, w złym humorze, kiedy się drapaliście, pierdzieliście, czkaliście, sraliście niekończącymi się biegunkami, a jednak nigdy nie przestałem Was kochać.“
— Éric-Emmanuel Schmitt
„Z całą pewnością sześć tysięcy lat temu człowiek, który kierował budową piramidy Cheopsa, wiedział więcej od współczesnego dyrektora.“
— Peter Drucker
„Minie trochę czasu i wyjebiesz nowych kumpli.I gdzie ty znów wyjedziesz? Do Niemiec na ogórki?“
— Popek
„Uwierzcie mi, nie ma rzeczy straszniejszej od wygranej bitwy z wyjątkiem bitwy przegranej.“
— 1. książę Wellington
„Palestyna jest okupowana przez armię Izraela od 1967 roku. W 2002 roku rząd Izraela rozpoczął budowę muru oddzielającego okupowane terytorium od Izraela. W świetle prawa międzynarodowego większość tych prac jest nielegalna. Mur jest ściśle kontrolowany, najeżony wieżami wartowniczymi i strzeżonymi przejściami. Ma wysokość trzy razy taką, jak mur berliński i w końcowej fazie ma osiągnąć siedemset kilometrów długości – to dystans jak z Londynu do Zurychu. Obecnie Palestyna jest największym na świecie więzieniem na świeżym powietrzu i wymarzonym miejscem na wakacje dla artystów graffiti.“
— Banksy
„Adam znowu zaczyna kombinować: założył w kwalifikacjach stary kombinezon.“
— Włodzimierz Szaranowicz
„Tylko niezwykle nikczemny i podły człowiek nie jest opłakiwany przez żadną kobietę.“
— Arthur Conan Doyle
„Wielu ludziom wydaje się, że myślą, podczas gdy zmieniają się tylko przesądy.“
— William James
„Poziom życia jednostki jest w dużej mierze wyznaczany przez standard obowiązujący w społeczności czy klasie, do której ta jednostka należy. Dzieje się tak dlatego, że obowiązujący standard wydaje się człowiekowi czymś właściwym i dobrym, gdyż ma go nieustannie przed oczami i przyzwyczajony jest do zwiazanego z nim stylu życia. Jest to bezpośredni wpływ powszechnie obowiązującego poziomu na indywidualny poziom życia. Istnieje jeszcze wpływ pośredni – poprzez nacisk opinii publicznej skłaniający do konformizmu wobec uznanego powszechnie poziomu wydatkowania. Dostosowanie się do niego, obwarowane groźbą niesławy i ostracyzmu, jest sprawą prestiżu. Uznanie i praktyczne osiągnięcie obowiązującego standardu jest zarówno przyjemne jak użyteczne, zwykle nawet niezbędne dla dobrego samopoczucia i sukcesu życiowego.“
— Thorstein Veblen
„Gdy się zbliżę, spodnie opadną ci niżej. Gdy ubliżę, upadniesz jak Jezus pod krzyżem. Wypuszczą ci zwieracze, gdy popatrzę. Ile ci zapłacić, by zobaczyć jak się szmacisz?!“
— Hans (raper)
„Chcę być człowiekiem pokoju.“
— Baszszar al-Asad
„Jego wysiłki, rachuby i szaleństwa zadają kłam słynnej frazie: żaden człowiek nie jest wyspą poety Johna Donne’a. Kuba to Castro. Ale Castro to coś więcej niż jego wyspa. To najbardziej liryczny caudillo jakiego wydała Ameryka Łacińska. Teatralny, dumny, szalony, niezmordowany. Patriarcha, demiurg, marzyciel. Rewolucjonista, który jedną ręką przywraca karę śmierci, a drugą – likwiduje Papę Noela [odpowiednika Świętego Mikołaja] i zmienia datę karnawału. Szef rządu, który aspiruje do uprawiania truskawek poniżej zwrotnika Raka… Na swój sposób potwór – szef, który z nikim nie chce dzielić władzy…“
— Fidel Castro
„Mówią o tym wszystkim niby do mnie, ale właściwie między sobą, żalą się, jęczą, pewni z resztą mojej pisarskiej aprobaty, że ja, jako pisarz, podzielę w pełni gorycze ich „pracy na ludem” i „pracy na niwie”, tej całej żeromszczyzny tandilowskiej. […]- Dajcie żyć ludziom! – mówię.- Ależ…- Skąd wam się wzięło, że wszyscy muszą być inteligentni i oświeceni?- Jak to?!- Zostawcie chamów w spokoju!Padło słowo „cham” (bruto) i co gorzej „gmin” (vulgo) – od których stałem się arystokratyczny. Było to jak gdybym wypowiadał wojnę. Zerwałem maskę układności. Teraz oni stali się ostrożni.- Pan neguje konieczność powszechnego oświecenia?- Oczywiście.- Ależ…- Precz z tym nauczaniem!Tego było za dużo. Cortes wziął pióro do ręki, obejrzał stalówkę pod światło, dmuchnął. – Nie rozumiemy się – powiedział, jakby zmartwiony. A młody człowiek mruknął w cieniu, niechętnie, zjadliwie:- Pan chyba faszysta co?“
— Witold Gombrowicz
„Remont aureoli przystoi grzesznikom.“
— Antoni Regulski
„Pisanie to czary, woda życia, jak każdy akt twórczy. Woda nic nie kosztuje. Pijcie zatem. Pijcie i nasyćcie pragnienie.“
— Stephen King
„Każdy ma fanów, ale ja mam najlepszych fanów, ja to wiem. Tak się stało, że moja muzyka odnalazła najpiękniejsze, najfajniejsze, najbardziej szlachetne i wartościowe serca.“
— Edyta Górniak
„Czy czujesz co tu się dzieje,Wszystko dookoła ciebie się zmienia,to jest w powietrzy, elektryczność.Wszyscy, tak, wszyscy się budzą.Witamy.“
— Phil Collins
„Rady starców są jak zimowe słońca: oświecają, nie grzejąc.“
— Luc de Clapiers de Vauvenargues
„Kobieta zaczyna nienawidzić coraz bardziej w miarę jak jej urok zanika.“
— Friedrich Nietzsche
„Przypominamy jagnięta, które bawią się na łące, podczas gdy rzeźnik wybiera już wzrokiem jedno z nich. Nie wiemy bowiem w naszych dobrych dniach, jakie nieszczęście los teraz właśnie nam gotuje – chorobę, prześladowanie, zubożenie, kalectwo, ślepotę, obłęd, śmierć.“
— Arthur Schopenhauer
„Zazdrość: zbędny strażnik miłości.“
— Antoni Regulski
„Czasy się zmieniają, scenariusz się zmienia, tytuł się zmienia, Maciek zawsze nazywa filmy czterema literami: Tato, Sara, teraz miał być Show.“
— Cezary Pazura
„Czy nos dla tabakiery, czy ona dla nosa?“
— Ignacy Krasicki
„Urny wyborcze to groby masowe. W nich grzebiemy nasze plany, marzenia, nadzieje, ideały…“
— Ninus Nestorović