„Kiedy odchodzą w cień drzew,Płacze tylko nieboI w wielkim zgiełku miastaCichnie jeden głos.Kiedy odchodzą w cień drzew,Inni domów strzegą,A noc wdeptana w asfaltLepi się jak wosk.“
— Janusz Kondratowicz
„Najpiękniejszy pejzaż to półka z książkami.“
— Anatole France
„O asfalt mokrych ulicRoztrzaskał się jej dzień,Samotna pośród ludziNie chciała serca nieść.Królowa małych tęsknotO wiatr oparła dłoń.Płakało ciemne niebo,Gdy odchodziła stąd.“
— Janusz Kondratowicz
„Świat rzadko kiedy jest czarno-biały, Salko. Odpowiedzialność zwykle rozkłada się na wiele barków. Każda decyzja pociąga za sobą następne, a we wszystkim z zapałem miesza zwykły przypadek.“
— Marta Kisiel
„Czyj sposób myślenia jest właściwy? Mój, oczywiście. Ludzie, którzy się ze mną nie zgadzają są z definicji szaleni. (Do momentu, gdy zmienię zdanie, wtedy mogą nagle stać się przykładnymi obywatelami. Jestem elastyczny, nie czarno-biały.)“
— Linus Torvalds
„Wezmę pejzaż podawany z rąk do rąk,Dobrze znany każdy rąbek, każdy kąt,Kawiarniane morza zdarzeń,Czarno-białe jachty marzeń,I jaskółek szybki, pewny lot.Lecz czy złożę te odpryski, drobne szkła,W obraz, który znów ożyje pełnią dnia?Inna świata dziś uroda,Inną twarz odbija woda,Ty nie jesteś sobą, ani ja.“
— Janusz Kondratowicz