„Wracam na róg Królewskiej o świcie, po 3–ciej,Kto świeciu mego ojczyma?Czyżby Deotyma– upudrowana kurzem, w koronkach z pajęczyn —„snuła” c. d. wymęczyn?( – Mieszkała tutaj niegdyś. Chwilami czuję,że dotychczas pokutuje.“

— Jadwiga Łuszczewska

Tags:

„Zda się być żywą -gdyby nie to oko,Gdzie już nie świeci ni łza, ni namiętność,Gdzie mieszka zimna, wieczna obojętność.“
— George Byron
„Ironia: ukryta drwina w koronkach słowa.“
— Antoni Regulski