„Biedni potrzebują naszych rąk, by im służyły. Naszych nóg, by ich odwiedzały. Naszych ust, by życzliwie do nich mówiły. Naszych serc, by kochały. Kwiat rozwija się, gdy świeci słońce, a człowiek rozwija się, gdy kocha.“
— Matka Teresa z Kalkuty
„Największa mądrość życiowa polega właśnie na obojętnym przyjmowaniu tego, co zsyłają niebiosa, słońce czy deszcz, byleby nie w nadmiarze, ale nawet i wtedy, bo przecież ani w czasie potopu nie zginęli wszyscy ludzie, ani nie było jeszcze takiej suszy, żeby nie przetrwała choćby jedna trawka lub nadzieja na jej odnalezienie.“
— José Saramago
„Dlaczego łaska niebios jest tak stronnicza?“
— Wang Chong
„Słońce także kloaki nawiedza, a nie maże się.“
— Diogenes z Synopy
„Olbrzymie słońce, a mieści się w oczach.“
— Antoni Regulski