Strona główna » Quote » Czesław Miłosz » „Czemużbym, matko, miał nie wierzyć w PiekłoJeżeli uścisk wymieniałem dłoniZ tymi, co w swoich nie patrzących oczachNoszą niepokój i fałsz potępieńców?O psy przeklęte, oprawcy człowiekaZapytujący ze śmiechem: cóż człowiek?“
„Czemużbym, matko, miał nie wierzyć w PiekłoJeżeli uścisk wymieniałem dłoniZ tymi, co w swoich nie patrzących oczachNoszą niepokój i fałsz potępieńców?O psy przeklęte, oprawcy człowiekaZapytujący ze śmiechem: cóż człowiek?“
