Cytaty

„Teatr jest i tu i teraz. Czegoś raz zagranego podczas jednego spektaklu, nie można już powtórzyć. Pomyłki nie są wskazane. Dobrze, jak się trafia w same dziesiątki, co się jednak nigdy nie udaje. Tymczasem w kinie takich trafień można wykonać dosyć sporo. Z drugiej strony, na przykład serial, może być też swego rodzaju relaksem, zwłaszcza kiedy mam świadomość, że zawsze mogę coś powtórzyć. Jest to też inna praca, o dziwo mniej stresująca. Kiedy gram wieczorem w teatrze, cały dzień zostaje podporządkowany temu wystąpieniu. Muszę do chwili spektaklu bardzo się pilnować, szczególnie w sferze emocjonalnej. Nie może mi zabraknąć potem, na przykład łez… Tego dnia trzeba także uważać na dietę. Teatr jest swego rodzaju zakonem. Natomiast w serialu czy filmie czuję po prostu większy luz. To znaczy dzisiaj, ponieważ w czasach kiedy wystarczało taśmy jedynie na dwa duble, już tak lekko nie było.“
„Co jakiś czas muszę coś zmieniać. Jestem tak zwanym niespokojnym duchem, szybko się nudzę i w związku z tym muszę próbować nowych rzeczy. Zresztą dla samej psychiki aktora ważne jest, aby miał on taką możliwość. Ja bardzo głęboko wchodzę w postaci i kiedy gram dużo dramatycznych ról, potem źle się to na mnie odbija. Dopiero wtedy zaczynam się dobrze czuć, kiedy mogę przekładać to wcieleniami komediowymi.“
„Od wczoraj już nie szukam twoich drzwi, to cud,Pamięć byle groszem przekupujęI może też przekupię mrzonką złotą głód,Góry i pagórki przeskakuję.“
„Uwierz, że rodzi się w krzykuCodziennie tysiąc YorickówI płyną w ciemnej topieliPrzez świat ławice Ofelii“
„Mówi się przy tym różnie o serialach, myślę jednak, że akurat Samo życie utrzymuje przyzwoity poziom, o co zresztą wszyscy mocno zabiegamy już od kilku lat. Jest to serial dla ludzi, którzy nie mają łatwego dostępu do kin czy teatru, jednak obserwując historię naszych bohaterów, na ich przykładzie mogą próbować rozwiązywać swoje własne problemy.“
„Wolna od tremy,Bo wysłuchana,Chodzę po ziemi,A nie po ścianach.“
„Alkoholizm jest oznaką pewnej niedojrzałości. Obrazem tego, że człowiek nie może sobie poradzić z samym sobą. Nie wie, co się z nim dzieje, ucieka. Często szukając ratunku, uwiesza się innych, dręczy ich, nie zdając sobie sprawy, że to do niczego nie prowadzi. Mnie w wyjściu z tej choroby bardzo pomogła wiara w Chrystusa.“
„Po babce Rosjance mam przepastną duszę i pewnie dlatego w moich spektaklach najważniejsze są nadzieja, wiara i miłość.“
„Aktor musi pamiętać, co go ukształtowało, skąd wyszedł i jaką drogę odbył. Picasso przecież potrafił namalować konia.“
„Uśmiechnij się, jutro będzie lepiej!“
„(…) jeśli chodzi o marzenia, zawsze chciałam zagrać, szczególnie przeze mnie podziwianą, Marię Curie Skłodowską. To dlatego, że jeszcze zanim zostałam aktorką, wahałam się czy nie wybrać na przykład fizyki. Wtedy moją ukochaną postacią była właśnie Curie-Skłodowska. Chciałabym zagrać kobietę mądrą, głęboką, mającą – właściwie – mózg mężczyzny, która byłaby osobą inteligentną, nieustannie poszukującą prawdy, twórczą. Sama jestem kimś, kto w swoich rolach jest taką właśnie Skłodowską, poszukuję prawdy. Zawsze strasznie głęboko kopię, aby wydobyć ją z postaci, w które się wcielam. Fascynuje mnie akurat bardzo dogłębna analiza.“
„Teatr był dla mnie przepustką do piękniejszego, barwniejszego świata. Zapamiętałam też na całe życie słowa profesor Stanisławy Perzanowskiej, która uczyła, że każdą rolę trzeba przepuścić przez filtr własnej osobowości.“
„Ej, zdechlaki, wyglądacie wszyscy jak ten gość,Co pomylił się i nie w ten pociąg wsiadł,Ale wierzcie mi kochani, że tracicie tylko czas,Bo w rozkładzie ten jedyny pociąg jest.“
„Wytracam ostrość w tępym tłumieFrajerstwa, co nic nie rozumiePółgębkiem, cichcem, krzywym ryjemWasza wśród obcych ale żyję“
„Czytałam wówczas, w wieku około dwunastu lat, książkę o Helenie Modrzejewskiej. Zafascynowała mnie. Myślę, że to pod jej wpływem podjęłam ostateczną decyzję. Mam śmieszny pamiętnik, muszę go gdzieś wygrzebać. Napisałam wtedy +Chcę być aktorką. Ale czy podołam?+“
„Są gusta i gustki.“
„Nikt nie domyśla się nawetŻe coraz mniej rzucam cieniaTak jakby coś się skończyłoNa przykład śmieszne złudzenia“
„Teatr Współczesny to moja baza, a Erwin Axer, można powiedzieć, to mój teatralny ojciec.(…) Często zmieniałam teatry, ale tych pierwszych pięć lat we Współczesnym to bardzo ważny okres w moim życiu. Uczyłam się dogłębnego analitycznego sposobu myślenia. Musiałam dokładnie wszystko wiedzieć o swojej postaci, dlaczego wychodzę na scenę i dlaczego mówię akurat ten tekst. Axer tego wymagał, co mnie cieszyło, bo chciałam być perfekcyjna“
„Jest nadziejaCo choć zbita z tropuWciąż powraca aby nas odmienićTak potrzebna do wysokich lotówI bezcenna gdy chodzisz po ziemi“
„Chcesz być zdrowyStarań dołóżNie pij, nie jedz, nie cudzołóżNie pożądaj, nie podglądajKochaj bliźnich i tak dalejA najlepiej nie żyj wcale“