Cytaty

„Nie napiszę też już żadnego listu. Po co mam komuś mówić, że się zmieniam? Jeżeli się zmieniam, to przecie i tak nie pozostanę tym, kim byłem, a skoro jestem czymś innym niż dotąd, wtedy rzecz jasna, że nie mam znajomych. A do ludzi obcych, do ludzi, którzy mnie nie znają, pod żadnym pozorem pisywać nie mogę.“
„Umieć milczeć to prawie tyle, co zachować siebie na własność.“
„O Panie, własną śmierć każdemu daj,daj umieranie, które z życia płynie,gdzie miał swą miłość, swój ból i swój raj.Bo my jesteśmy tylko liść, łupina.A wielka Śmierć, co w każdym tkwi w głębinie,oto jest owoc, cel i praprzyczyna.“
„Kto mówi o zwycięstwie? Przetrwanie jest wszystkim.“
„Co to było – ten płomień, ten niekończący się brak, to słodkie, głębokie, promieniujące uczucie zbierających się łez? Co to było?“
„Sława jest sumą nieporozumień, jakie zbierają się wokół nowego nazwiska.“
„Czemu mielibyśmy chcieć zamienić mądre nierozumienie dziecka na niechęć i pogardę. Wszak nierozumienie oznacza bycie samemu, natomiast niechęć i pogarda – udział w tym, od czego człowiek chce się za ich pomocą odseparować.“
„Takie są smętne, wieczorowe dramaty:Postaci zrodzone w jasne dniSzukają gdzieś drogi donikąd,I naraz ciężkie stają się wszelkie nazwy,Pod ich balastem cierpią łagodneI obłaskawione rzeczy.Czujesz, jak trudno odnaleźć drogęOd jednego istnienia do drugiego?Oto słońca były jako pieśni…I nagle góry stoją zasłuchane,A tyś samotny został ze swym lękiem.“
„Jednakże mimo wszystko czuję w sobie coś, co każe mi czekać. Tak wiele nowych rzeczy tłoczy się przede mną, nie umiem tego nawet nazwać i rozróżnić. Ach, o jakiejś chwili ogarnąć spojrzeniem las i morze, chłonąć tę wspaniałość natury i czekać: a jasność się stanie.“
„Lecz słyszę głosy, nawet życzliwe mi i oddane, i kroki tych, co się do mnie zbliżyć pragną, i moje drzwi się otwierają… A kiedy szukam ludzi, nie mogą nic poradzić i nie rozumieją moich myśli. I wobec książek staję się podobnie bezradny i nie znajduję w nich żadnej pomocy, jakby i one brały przykład z ludzi…“
„Inni jednak są samotnikami z charakteru i nie zostali stworzeni do życia we wspólnocie. Każdy związek kryje w sobie zagrożenie i wrogość, każdy dom jaki buduję sobie, przygniata ich, bowiem nie mają ojczyzny, która by go udźwignęła, najukochańsi zaś ludzie, którzy ich otaczają, wciągają ich w ciasny krąg codzienności, spoza której próżno sięgać dalekich przestrzeni.“
„Życie, a do tego kot, daje niewiarygodny wynik, przysięgam!“
„Wraz z zespoleniem dwojga kochających się ludzi nic nie staje się wspólne, wzrasta samotność.“
„Wielka jest śmierć.Jesteśmy w jej mocyz uśmiechem na ustach.“
„Miłość to sprawa trudna, wzajemna miłość między dwojgiem ludzi to może najtrudniejsze, co na nas nałożono – to zadanie, wobec którego każde inne jest tylko przygotowaniem.“
„Miłość polega na tym, że dwie samotności ochraniają się, dotykają i pozdrawiają.“
„Miłość to czuwanie nad cudzą samotnością.“
„Kochać to najtrudniejsze z zadań człowieka (…)najważniejszy jego egzamin.“